بررسی رابطه عوامل درونی (توجه، معناداری مطالب درسی و خودکارآمدی تحصیلی) با انگیزه تحصیلی دانشجویان به منظور ارائه یک مدل پیش بین

در ادبیات آموزش، انگیزه پیش شرط یادگیری محسوب می‌شود. افزایش کیفیت آموزش و پیشرفت تحصیلی دانشجویان مستلزم ارتقاء انگیزه تحصیلی آنهاست. عوامل درونی و بیرونی متعددی بر انگیزه تحصیلی دانشجویان تأثیر می‌گذارند. شناخت این عوامل به ما کمک می‌کند تا بتوانیم انگیزه تحصیلی دانشجویان را در دانشگاه‌ها ارتقاء بخشیم. این مقاله به بررسی رابطه عوامل درونی توجه، معناداری مطالب درسی و خودکارآمدی تحصیلی با انگیزه تحصیلی دانشجویان پرداخته است. روش پژوهش، توصیفی از نوع همبستگی است. جامعه آماری این پژوهش را دانشجویان مقطع کارشناسی رشته‌های علوم انسانی واحدهای دانشگاه آزاد اسلامی شهر تهران تشکیل داده‌اند. روش نمونه‌گیری طبقه‌ای و خوشه‌ای تصادفی ساده و حجم آن 400 نفر بوده است. در این پژوهش از پرسشنامه انگیزه تحصیلی والرند و همکاران (1992) و پرسشنامه محقق ساخته توجه، معناداری مطالب درسی و خودکارآمدی تحصیلی استفاده شد. یافته‌ها حاکی از آن است که هر سه متغیر، بر انگیزه تحصیلی اثر می‌گذارند. این متغیرها، مجموعاً 9/38 درصد از تغییرات انگیزه تحصیلی را تبیین نموده‌اند. متغیر توجه، مجموعاً با اثر مستقیم و غیر مستقیم 493/0، متغیر معناداری مطالب درسی با اثرمستقیم 333/0، و متغیر خودکارآمدی تحصیلی با اثر غیرمستقیم 389/0، بر انگیزه تحصیلی تأثیر می‌گذارند.