بررسی رابطه بین کمال‌گرایی و جهت گزینی هدف در میان دانش آموزان پیش دانشگاهی دولتی(با گرایش‌های علوم تجربی و ریاضی)

پژوهش حاضر به منظور بررسی رابطه بین کمال‌گرایی و جهت گزینی هدف در دانش آموزان دختر مراکز پیش دانشگاهی انجام شده است. نمونه مورد بررسی 200 نفر از دانش آموزان دختر مراکز پیش دانشگاهی نواحی چهارگانه آموزش و پرورش شیراز بود که با روش نمونه‌گیری خوشه‌ای تصادفی انتخاب شد. آنها مقیاس چند بعدی کمال‌گرایی(هویت و فلت،1991) و مقیاس جهت گزینی هدف (وندی ویل،1997 ؛ الیوت و مک گریگور،2001) را تکمیل کردند. نتایج نشان داد که کمال‌گرایان خود‌مدار در مقایسه با کمال‌گرایان جامعه گرا در انتخاب اهداف خود برای پیشرفت به سردرگمی و شک و تردید بیشتری دچار هستند. کمال‌گرایی خود‌مدار با جهت گزینی‌های یادگیری و گرایشی رابطه منفی دارد و این جهت گزینی‌ها را به صورت منفی پیش‌بینی می‌کند. کمال‌گرایی جامعه مدار نیز با اهداف گرایشی و اجتنابی رابطه منفی دارد و این جهت گزینی‌ها را به صورت منفی پیش‌بینی می‌کند. یافته‌های پژوهش حاضر در پرتو روند پژوهش‌های مربوط، به بحث گذاشته شده‌ است؛ برخی پیشنهادات برای اجرای پژوهش‌های بیشتر در این زمینه مطرح شده‌ است.