بررسی رابطه بین ناهنجاری های ستون فقرات و شاخص های اسپیرومتری جانبازان با آسیب طناب نخاعی

زمینه و هدف: معلولین ضایعه نخاعی علاوه بر اینکه سطحی از عملکرد حسی و حرکتی را از دست داده اتد، عوارض جدی دیگری را در سایر بخش‌های بدن خود تجربه می‌کنند. یکی از این عوارض، تغییر شکل ستون فقرات می باشد. بسیاری از تغییر شکل های ستون فقرات در جانبازان ضایعه نخاعی، باعث کاهش قفسه سینه که این حالت باعث کاهش ظرفیت حیاتی و اختلالات تنفسی، اثرات منفی روی سیستم قلبی و در نهایت باعث تغییر در میزان ظرفیت های ششی این افراد خواهد شد. هدف از تحقیق حاضر، بررسی رابطه بین ناهنجاری های ستون فقرات(لوردوزیس، کایفوزیس، اسکولیوزیس) و شاخص های اسپیرومتری(FEV1/FVC، FVC، FEV1 ، FEF75، (PEF می باشد. مواد و روش ها: بدین منظور، مطالعه حاضر بر روی 60 نفر از جانبازان ضایعه نخاعی انجام شد. ناهنجاری‌های ستون فقرات شامل لوردوزیس، کایفوزیس و اسکولیوزیس با استفاده از اسپاینال‌ماوس و شاخص های اسپیرومتری شامل FEV1/FVC، FVC، FEV1 ، FEF75، PEF با استفاده از دستگاه اسپیرومتری مورد ارزیابی قرار گرفت. برای تجزیه و تحلیل داده‌ها از آمار توصیفی استفاده شد و در آزمون فرض‌های تحقیق از روش‌های آمار استنباطی پیرسون استفاده شده است. نتایج: بر پایه نتایج این تحقیق، بین شاخص اسپیرومتری FEV1/FVC و میزان لوردوزیس و کایفوزیس رابطه معناداری وجود دارد(0.05> P). ولی بین شاخص های اسپیرومتری و میزان اسکولیوزیس رابطه معناداری وجود ندارد(p>0.05). بحث: با توجه به عوارض ناهنجاری های ستون فقرات و متعاقب آن کاهش حجم ریوی در جانبازان ضایعه نخاعی، طراحی و اجرای پروتکل های اصلاحی برای ناهنجاری ها و برنامه های منظم ورزشی مداوم برای افزایش شاخص های ریوی توصیه می‌شود. واژگان کلیدی: لوردوزیس، کایفوزیس، اسکولیوزیس، شاخص های اسپیرومتری، جانبازان ضایعه نخاعی