بررسی رابطه بین محیط آموزشی- پژوهشی و علاقمندی پژوهشی در دانشجویان

مقدمه:پژوهش به معنی کنکاش در راستای یافتن حقایق و محیط آموزشی- پژوهشی، امکانات و عوامل آموزشی است که سبب ایجاد انگیزه علمی- پژوهشی در فرد می­ شوند. پژوهش در دانشگاه ­های علوم پزشکی اهمیت ویژه­ ای دارد زیرا جهت شناسایی و رفع مشکلات آموزشی، پژوهشی، بهداشتی و از بین بردن مشکلات مربوط به سلامت، کاربرد دارد. لذا این مطالعه با هدف تعیین رابطه بین محیط آموزشی- پژوهشی و علاقمندی پژوهشی در دانشجویان کارشناسی ارشد دانشگاه علوم پزشکی شهرکرد صورت پذیرفت. روش ها: این مطالعه توصیفی- تحلیلی به شیوه مقطعی بر روی 101 نفر از دانشجویان کارشناسی ارشد در سال1394 به­ صورت سرشماری انجام شد. اطلاعات دموگرافیک، درک دانشجویان از محیط آموزشی- پژوهشی و علاقمندی به پژوهش به ­وسیله پرسشنامه سه قسمتی شامل 49 سوال جمع آوری گردید. داده ­ها با استفاده از آمار توصیفی (میانگین و انحراف معیار) و تحلیلی (ضریب همبستگی پیرسون، t مستقل، آزمون تعقیبی توکی و آنالیز واریانس یکطرفه) از طریق نرم افزار آماری SPSS تجزیه و تحلیل شد. یافته ها:نتایج نشان داد که بین محیط آموزشی- پژوهشی با علاقمندی به پژوهش ارتباط مثبت معنی­ دار وجود دارد (r=0/40 ,p≥0/03) و همچنین بین سن با علاقمندی به پژوهش ارتباط معکوس معنی­ دار وجود داشت(r=0/001 ,p-≥0/38) . بین محیط آموزشی پژوهشی با دانشکده­ ی محل تحصیل تفاوت معنی­ دار آماری مشاهده شد (0/006=P). نتیجه گیری: ارتباط مثبت و معنی­ داری بین محیط آموزشی- پژوهشی با علاقمندی پژوهشی در دانشجویان کارشناسی ارشد دانشگاه علوم پزشکی شهرکرد مشاهده شد. نتایج پژوهش حاضر می ­تواند کانون توجه مسئولین معاونت آموزشی و همچنین تحقیقات و فناوری قرار گیرد تا با انجام مداخلات مناسب، نسبت به ارتقاء سطح خدمات آموزشی- پژوهشی دانشجویان اقدام نمایند.