بررسی رابطه بین عملکرد و اجزای آن در ژنوتیپ‌های طالبی بومی ایران

بررسی رابطة بین عملکرد و اجزای عملکرد، راندمان برنامه‌های اصلاحی را با تعیین معیار انتخاب مناسب، بهبود می‌بخشد. در این پژوهش، ارتباط بین عملکرد و اجزای آن در طالبی، با استفاده از تجزیة ضرایب مسیر ترتیبی بررسی شد. برای تعیین اجزای مهم عملکرد در طالبی، 49 ژنوتیپ تولید‌شده در یک طرح تلاقی دی‌آلل 7×7، در قالب یک طرح لاتیس ساده با سه تکرار ارزیابی شدند. بیشترین مقدار همبستگی بین صفات وزن میوه‌ و تعداد میوه با عملکرد مشاهده شد. از روش رگرسیون چندگانه گام‌به‌گام برای قرار‌دادن صفات پیش‌بینی کننده در مسیرهای رتبة اول، دوم و سوم بر‌اساس سهم صفات در توجیه تنوع موجود در عملکرد و نیز حداقل هم‌راستایی انجام شد. بر‌اساس مقادیر تورم واریانس و بزرگی اثرات مستقیم، صفات میانگین وزن میوه‌ها و تعداد میوه به‌‌منزلة متغیرهای رتبة اول انتخاب و 96‌درصد از تغییرات عملکرد را توجیه کردند. آزمون t با استفاده از مقادیر اشتباه معیار به‌دست‌آمده از تحلیل بوت استرپ انجام شد که نشان‌دهندة معنا‌دار‌بودن تمامی اثرات مستقیم بود. نتایج همچنین نشان داد که دو صفت میانگین وزن و تعداد میوه‌ها می‌توانند به‌عنوان شاخص انتخاب برای افزایش عملکرد در طالبی در نظر گرفته شوند.