بررسی رابطه ابتلا به مالتیپل اسکلروزیس با زمان آسایش MRI بافت مغزی

سابقه و هدف: تأثیر پارامترهای مختلف بافتی ( T 1 ، T 2 و دانسیته پروتونی)‌در ایجاد کنتراست تصاویر متداول MRI ( Magnetic Resonance Imaging ) ، گاهی اوقات باعث نامرئی و غیرقابل تشخیص شدن بعضی از ضایعات به خصوص ضایعات کوچک در ماده سفید ظاهراً طبیعی بیماران مبتلا به مالتیپل اسکلروزیس ( MS ) می‌گردد. با توجه به اینکه هر یک از بافت‌های مختلف مغز دارای T 1 و T 2 خاص خود می‌باشند و در اثر ضایعات متفاوت این مقادیر تغییر می‌کنند، احتمالاً می‌توان به وسیله ایجاد تصاویر خاص MRI با کنتراستی بر اساس هر یک از زمان‌های آسایش T 1 و T 2 به تنهائی و سپس اندازه‌گیری زمان‌های آسایش،‌ این تغییرات (ضایعات) را تشخیص داد. لذا به منظور تعیین رابطه ابتلا به مالتیپل اسکلروزیس با زمان آسایش MR بافت مغزی این تحقیق انجام گرفت. مواد و روش‌ها:‌ تحقیق با طراحی موردی - شاهدی روی 15 بیمار مبتلا به MS و 15 نفر گروه شاهد آنها انجام گرفت. تصویربرداری با MRI مرکز تصویربرداری امام خمینی (مدل Picker با قدرت 5/1 تسلا) انجام گرفت. با بهینه‌سازی زمان‌های بین پالسی جهت رسیدن به حداقل خطا از دو توالی اسپین اکو برای ایجاد تصویر Map T 2 و یک جفت توالی اینورژن ریکاوری/ اسپین اکو برای ایجاد تصویر Map T 1 استفاده گردید. سپس با اندازه‌گیری مقادیر T 1 و T 2 بافت‌های مختلف مغز از روی این تصاویر، ‌زمان‌های آسایش این بافت‌ها در دو گروه مقایسه شد. یافته‌ها:‌ نه تنها زمان‌های آسایـش T 1 و T 2 در پلاک‌های کـل مـغز به طـور قابل ملاحظه‌ای افـزایش می‌یابد ( P<0.0077 )، بلکه این مقادیر به خصوص T 2 در بافت‌های سفید ظاهراً طبیعی به طور معنی‌داری افزایش نشان می‌دهد ( T 1 بین 99/2 و 23/10 درصد با P<0.01 و T 2 بین 06/5 و 21/16 درصد با P<0.037 ) در عوض در بافت‌های خاکسـتری ظاهراً طـبیعی،‌ زمان آسایش T 2 کاهـش مـعنی‌داری مـی‌یابد (بین 07/2 و 07/5 درصد با ( P<0.038 ). نتیجه‌گیری: می‌توان از میزان افزایش T 1 و T 2 بافت سفید ظاهراً طبیعی و کاهش T 2 بافت خاکستری ظاهراً طبیعی به عنوان الگوی تشخیصی برای بیماران MS استفاده نمود.