بررسی رابطه‌ی ویتامین B1 رژیم غذائی و خطر ابتلا به دمانس

سابقه و هدف: شواهد مطالعات نشان داده‌اند، ویتامین تیامین (B1) نقش به‌سزائی در متابولیسم گلوکز و تامین انرژی مورد نیاز سلول‌های مغزی دارد. هدف از انجام این مطالعه، بررسی دریافت ویتامین B1 از منابع غذائی در ارتباط با خطر ابتلا به دمانس می‌باشد. مواد و روش‌ها: 120نفر از زنان و مردان 50 سال و بیش‌تر در یک طرح مورد- شاهدی همسان‌سازی شده از نظر جنس و سن (2± سال)، از میان اعضای انجمن آلزایمر ایران در شهر تهران بررسی شدند (سال 1392). 60 مورد با تشخیص قطعی دمانس و 60 شاهد سالم به‌طور تصادفی انتخاب شدند. ارزیابی‌های رژیم غذائی با استفاده از پرسش‌نامه بسامد خوراک و 24ساعت یادآمد خوراک برآورد و توسط برنامه Nutritionist IV آنالیز گردید. یافته‌ها: این بررسی نشان داد که میانگین دریافت ویتامین B1 رژیم غذائی قبل و بعد از تعدیل عوامل مخدوش‌کننده در گروه موردها کم‌تر از گروه شاهدها می‌باشد. بالاترین سهک دریافت ویتامین B1 در مدل تعدیل با انرژی کل دریافتی از منابع غذائی، نسبت به سهک اول (14/0 ،004/ ،CI 95%0 ؛02/0OR:)، 001/0P< به‌دست آمد. نتیجه‌گیری: دریافت بیش‌تر ویتامین B1 از منابع غذائی ممکن است خطر ابتلا به دمانس را کاهش دهد. حفظ این ترکیبات از طریق مصرف غذاهای مخصوص می‌تواند یک راه‌کار ﻣﺆثر برای افراد در معرض خطر، به‌منظور پیشگیری از ابتلا و پیشرفت دمانس باشد.