بررسی رابطة بین مدت مصرف و ترک در سوگیری‌ توجه نسبت به محرک‌های وسوسه انگیز مربوط به مواد افیونی

یکی از بحث‌‌‌‌های نظری عمده در رابطه با سوءمصرف و وابستگی به مواد افیونی، سوگیری توجه نسبت به محرک‌های مربوط به مواد افیونی می‌باشد. هدف پژوهش حاضر، بررسی رابطة بین مدت مصرف و ترک در سوگیری توجه نسبت به محرک‌های وسوسه‌انگیز مربوط به مواد افیونی در دو گروه از افراد وابسته به مواد افیونی و ترک‌کرده بود. طرح پژوهش حاضر از نوع علّی ‌ـ ‌مقایسه‌ای می‌باشد. بدین منظور،‌ 30 فرد وابسته به مواد افیونی و 30 فرد ترک‌کرده انتخاب شدند و هر دو گروه از لحاظ متغیرهای جمعیت‌شناختی همتاسازی شده و توسط آزمایه‌ی «پروب‌دات» مورد ارزیابی قرارگرفتند. نتایج براساس ضریب همبستگی پیرسون مورد تحلیل قرار گرفت. نتایج حاکی از آن بود که بین مدت مصرف و ترک مواد و سوگیری توجه نسبت به محرک‌های مربوط به مواد در حالت ارایه‌ی کلمات به مدت 500 هزارم ثانیه، رابطه وجود دارد، طوری‌که با افزایش مدت مصرف، افراد وابسته به مواد افیونی، سوگیری توجه بیشتری نشان می‌دهند و زمان واکنش در آن­­ها بیشتر است ‌و بالعکس با افزایش مدت ترک در افراد ترک‌کرده از میزان سوگیری توجه کاسته می‌شود و زمان واکنش در آن‌ها کمتر از گروه وابسته به مواد افیونی می­باشد.