بررسی دلایل گرایش و روی آوری مجدد به ماده مخدر مت آمفتامین در معتادان مراجعه کننده به مراکز ترک اعتیاد ارومیه، 1391

زمینه و هدف: اعتیاد پدیده ای آن قدر گسترده است که مطالعه آن نیازمند نگاهی جامع است که باید طیفی از متخصصان و پژوهشگران در آن دخالت داشته باشند. متاسفانه این پدیده شوم هر چند گاه با ترک همراه است ولی ملاحظه می شود که معتادان مجدد به اعتیاد روی می آورند. شناسایی عوامل آن می تواند در زمینه پیشگیری از این مساله موثر باشد.  با توجه به این که بررسی دقیقی در زمینه عوامل مؤثر در گرایش مجدد به اعتیاد بر اساس شرایط فرهنگی و اقتصادی در ارومیه به عمل نیامده بود، مطالعه حاضردر این مورد اجرا شد. روش بررسی: در پژوهش توصیفی تحلیلی ۴۰۰ نفر از معتادان مراجعه کننده به مراکز ترک اعتیاد ارومیه دارای پزشک مقیم که۴۶ %حداقل یک بار سابقه ترک داشتند و بقیه برای اولین بار مراجعه کرده بودند، از طریق پرسش­نامه دموگرافیک و محقق ساخت مورد تحقیق قرار گرفتند. اعتبار علمی پرسش­نامه با استفاده از اعتبار ظاهری و محتوای آن با نظر اعضای هیات علمی دانشگاه علوم پزشکی ارومیه تایید شد و پایایی آن نیز با محاسبه ضریب سازگاری درونی تعیین گردید.     یافته‌ها: مشخص شد که ترغیب دوستان بیشترین علت تمایل به مصرف ماده مخدر و معاشرت با دوستان معتاد و منحرف و هم چنین، پذیرفته نشدن از طرف دوستان در صورت ترک مواد مخدر، بیشترین علت گرایش مجدد برای مصرف ماده مخدر را شامل می شد. در این میان از میان عوامل مربوط به روی آوری مجدد به آن، تنها تحصیلات پدر و سیگاری بودن پدر در این زمینه ارتباط معنی داری داشت و سایر عوامل دموگرافیک بر این مساله تاثیر و ارتباط معنی داری نداشتند (۰/۰۵ P =) . نتایج: ﺑﺎ ﺗﻮﺟﻪ به نتایج پژوهش، ایجاد قوانین مبتنی بر آگاه سازی، کمک به کاهش عوامل سوق دهنده افراد به سوی اعتیاد و روی آوری مجدد به ماده مخدر ایجاد و تقویت مراکز مشاوره برای ترک اعتیاد می تواند در کاهش مشکلات مفید باشد.