بررسی خواص فیزیکی، شیمیایی و پاسخ های سلولی بیوسرامیک ژیپس حاوی غلظت های مختلف استرانسیم

هدف این مقاله بررسی اثر وارد کردن مقادیر مختلف یون استرانسیم (با درصد وزنی 0.19-2.23) به درون شبکه بیوسرامیک سولفات کلسیم بر خواص فیزیکی، ساختاری و زیستی در محیط in vitro و مقایسه آن با خواص نمونه سولفات کلسیم دی هیدراته (ژیپس) خالص به عنوان نمونه شاهد است. ژیپس حاوی استرانسیم (Sr-ژیپس) از مخلوط کردن پودر سولفات کلسیم نیمه هیدراته و محلول نیترات استرانسیم حاصل شد، سپس نمونه ها با آب مقطر شستشو داده شدند تا نمک های باقیمانده خارج شود. ژیپس تنها فازی بود که در ترکیب نمونه ژیپس خالص و استرانسیم دار حاصل شد و همچنین یک جابه جایی در زاویه پراش اشعه X به سمت زوایای کوتاه تر در الگوهای پراش نمونه های حاوی استرانسیم مشاهده شد. حضور استرانسیم در ساختار ژیپس استحکام ژیپس را افزایش و حلالیتش را کاهش داد. ریزساختار تمامی نمونه ها شامل بلورهای کوچک میله ای شکل و درهم فرو رفته است و در این میان بلورهای Sr-ژیپس طویل تر و ضخیم ترند. الگویEDXA نمونه ژیپس حاوی استرانسیم حضور یون های کلسیم و سولفور به عنوان عناصر اصلی ژیپس و مقدار جزئی استرانسیم را نشان داد. رهایش پیوسته استرانسیم از نمونه ژیپس حاوی استرانسیم به درون محلول شبیه سازی شده با بدن به مدت 14 روز مشاهده شد. نرخ تکثیر و فعالیت آلکالین فسفات سلول های استخوان ساز کشت داده شده روی نمونه های حاوی Sr نسبت به ژیپس خالص بهتر بود.