بررسی خصوصیات فیلوژنتیکی جمعیت‌های زنبور عسل کوچک (Apis florea) با استفاده از ژن‌های سیتوکروم اکسیداز I، ناحیه بین ژنی و سیتوکروم اکسیداز II
Authors
Abstract:
تعیین خصوصیات ژنتیکی موجودات زنده، اولین قدم برای اصلاح نژاد آنها می‌باشد. این تحقیق در راستای مطالعه تنوع ژنتیکی جمعیت‌های زنبورعسل کوچکApis florea) ) در جنوب و جنوب غربی ایران انجام گرفت. به این منظور نمونه-برداری در مهرماه سال 1393 از چهار استان خوزستان (دزفول و آبادان)، بوشهر (بندردیلم و خورموج)، فارس (فیروزآباد و خرم‌بید) و هرمزگان (حمیران و بندرعباس) انجام شد. جهت بررسی خصوصیات ژنتیکی بخشی از ژن سیتوکروم‌اکسیداز I و ژن tRNAleu، ناحیه بین ژنی و بخشی از ژن سیتوکروم‌اکسیداز II مورد استفاده قرار گرفت. درخت فیلوژنی نواحی ژنی به روش‌های بیزی وحداکثر تشابه(MP) رسم گردید. پس از همردیفی توالی‌های هشت ناحیه نمونه‌برداری شده از ایران مشخص گردید که بخشی از ژن سیتوکروم‌اکسیداز Iو ناحیه بین ژنی (واقع در بین tRNAleu و ژن سیتوکروم‌اکسیداز II) به ترتیب دو و یک تفاوت تک نوکلئوتیدی (SNP) در جمعیت‌های مورد مطالعه داشتند. همچنین در این مطالعه، تفاوت نوکلئوتیدی بین توالی‌های tRNAleu و ژن سیتوکروم‌اکسیداز II توالی‌های هشت ناحیه نمونه‌برداری شده از ایران مشاهده نشد. نتایج نشان داد که نمونه‌های مورد مطالعه در ایران براساس ژن سیتوکروم‌اکسیداز I به سه گروه تقسیم شدند که بر اساس آن نمونه‌های دیلم، فیروزآباد، آبادان و حمیران در گروه اول، نمونه‌های خورموج و بندرعباس در گروه دوم و نمونه‌های دزفول و خرم‌بید در گروه سوم قرار گرفتند. نتایج این مطالعه نشان داد که ژن سیتوکروم‌اکسیداز I در جمعیت-های زنبور عسل کوچک جنوب غربی و جنوب ایران تنوع ژنتیکی بیشتری داشت.
similar resources
بررسی و مقایسه خصوصیات مرفولوژیکی زنبور عسل کوچک Apis florea F. (Hymenoptera, Apidae) در ایران
زنبور عسل کوچک (.Apis florea F) یکی از دو گونه اصلی زنبورهای عسل رایج در ایران می باشد که در برخی ازاستان های جنوبی، جنوب شرقی و غربی ایران یافت می شود. در این پژوهش علاوه بر بررسی خصوصیات مرفولوژیکی زنبور عسل کوچک، اثر شرایط جغرافیایی و اقلیمی در تغییرات مرفولوژیکی آنها نیز تعیین گردید. بدین منظور در سال 1389 از استان های سیستان و بلوچستان، هرمزگان، کرمان، فارس، بوشهر، کهکیلویه و بویراحمد...
full textبررسی فیلوژنتیکی گونه Charybdis hellerii از سخت‌پوستان (سخت‌پوستان، خرچنگ‌ها) در سواحل بین جزر و مدی چابهار بر اساس توالی ژنی قطعه‌ی 1 ژن سیتوکروم اکسیداز (CO1)
سابقه و هدف : Charybdis hellerii گونه‌ی بسیار شناخته شده‌ای در اقیانوس هند است. بررسی‌های مولکولی فراوانی بر روی این‌گونه در سایر نقاط دنیا انجام شده است. در ایران مطالعات مولکولی کمی بر روی خرچنگ‌ها صورت گرفته شده است، با این حال مطالعات ریخت‌شناسی بسیار جامع و مفیدی بر روی آنها انجام گرفته شده است. در تحقیق حاضر برای اولین بار در ایران به بررسی مولکولی جنس Charybdis گونه‌ی Charybdis hellerii...
full textجداسازی ، همسانه‌سازی و آنالیزهای بیوانفورماتیکی زیر واحد I ژن سیتوکروم اکسیداز C در مرکبات
سیتوکروم اکسیدازc، کمپلکس پروتئینی در غشاء داخلی میتوکندری یوکاریوت ها و غشاء پلاسمایی پروکاریوت های هوازی است که به عنوان آخرین آنزیم در چرخه انتقال الکترون به اکسیژن ایفای نقش می‌کند. سیتوکرم اکسیدازc در ساختار خود 3 زیر واحد (2،1 و 3) دارد. در این مطالعه زیر واحد 1 سیتوکروم سی اکسیداز متعلق به پرتقال Citrus sciences بررسی شد. به این منظور پس از طراحی آغازگرهای اختصاصی بر اساس توالی‌های حاصل ...
full textاولین بررسی فیلوژنتیکی گونه ی Goniobranchus annulatus (Mollusca: Nudibranchia) در آبهای ناحیه زیر جزر و مدی خلیج چابهار براساس توالی ژن سیتوکروم اکسیداز C زیر واحد I
برهنه آبششان (Nudibranch) بزرگترین گروه از ناجور آبشششان (hHeterobranch) و در زیر رده ی عقب آبششان (Opisthobranchia) قرار گرفته اند، پراکنشی جهانی دارند و در تمامی آبهای دنیا از مناطق بین جزر و مدی تا اعماق دریا و از مناطق قطبی تا مناطق گرمسیر دیده می‌شوند. برهنه آبششان Nudibranch ها در دو گروه اصلی Anthobranchia و Cladobranchia قرار گرفته اند. گونه ی مورد مطالعه در این بررسی از لحاظ مورفول...
full textبررسی و مقایسه خصوصیات مرفولوژیکی زنبور عسل کوچک apis florea f. (hymenoptera, apidae) در ایران
زنبور عسل کوچک (.apis florea f) یکی از دو گونه اصلی زنبورهای عسل رایج در ایران می باشد که در برخی ازاستان های جنوبی، جنوب شرقی و غربی ایران یافت می شود. در این پژوهش علاوه بر بررسی خصوصیات مرفولوژیکی زنبور عسل کوچک، اثر شرایط جغرافیایی و اقلیمی در تغییرات مرفولوژیکی آنها نیز تعیین گردید. بدین منظور در سال 1389 از استان های سیستان و بلوچستان، هرمزگان، کرمان، فارس، بوشهر، کهکیلویه و بویراحمد...
full textبررسی ریخت شناسی و تبار زایی ستاره شکننده Ophiothrix sp. (Echinodermat: Ophiuroidea) بر اساس توالی ژنی سیتوکروم اکسیداز C زیر واحد I از خلیج چابهار (دریای عمان، ایران)
چکیده ستاره‌های شکننده جنس Ophiothrix متعلق به خانواده Ophiotrichidae از گونه های رایج در مناطق بین جزرومدی و صخره‌های مرجانی مناطق گرمسیری می باشند. اعضای این جنس در خلیج چابهار از سواحل ایرانی شمال دریای عمان توزیع و پراکنش خوبی دارند. مارسانان جنس Ophiothrix از لحاظ ظاهری بیشترین شباهت را به جنس Macrophiothrix دارند و اغلب اوقات تفکیک آنها بر اساس شکل ظاهری شانبا مشکل مواجه می‌شود. بنابراین ...
full textMy Resources
Journal title
volume 32 issue 2
pages 186- 193
publication date 2019-07-23
By following a journal you will be notified via email when a new issue of this journal is published.
Keywords
Hosted on Doprax cloud platform doprax.com
copyright © 2015-2023