بررسی حساسیت پرتویی سلول‌های سرطانی آغشته به مولد بیماری ویروسی فلج اطفال، تحت تابش اشعه یونیزان کبالت 60

چکیده: مقدمه و هدف: هدف اصلی در پرتودرمانی، رسیدن دوز مناسب به صورت همگن به بافت تومورال و حفاظت بافت‌های سالم اطراف تومور است. دوز تجویز شده برای هر جلسه رادیوتراپی بر اساس حساسیت رادیوبیولوژیکی بافت سرطانی در نظر گرفته می‌شود. دیده شده است وجود بیماری‌های ویروسی درمنطقه تومورال حساسیت پرتویی سلول‌های سرطانی را تحت تأثیر قرار می‌دهد. هدف از این مطالعه تعیین حساسیت پرتویی سلول‌های سرطانی آغشته به مولد بیماری ویروسی فلج اطفال، تحت تابش اشعه یونیزان کبالت 60 است. مواد و روش‌ها: این پژوهش تجربی در بخش رادیوتراپی و انکولوژی بیمارستان گلستان اهواز در سال 1385 انجام گردید. در این تحقیق حساسیت پرتویی سلول‌های هلا، بدون وجود عامل بیماری ویروسی و بار دیگر با وجود عامل بیماری ویروسی فلج اطفال پس از تابش اشعه گامای کبالت 60، به دست آمده و با یکدیگر مقایسه شد. یافته‌ها: نتایج حاصل بیانگر آن بود که برای غلظت‌های کم آغشتگی به ویروس فلج اطفال، پس از دریافت 2 گری اشعه گامای کبالت 60، مرگ سلولی به اندازه 20 تا 30 درصد افزایش می‌یابد، برای غلظت‌های متوسط آغشتگی به ویروس فلج اطفال، پس از دریافت 2 گری اشعه گامای کبالت 60، مرگ سلولی به اندازه 30 تا 40 درصد افزایش می‌یابد و برای غلظت‌های بالای آغشتگی به ویروس فلج اطفال، مرگ سلولی به اندازه 70 تا 90 درصد افزوده می‌شود. نتیجه‌گیری: وجود بیماری ویروسی در منطقه تومورال حساسیت پرتویی سلول‌های سرطانی را افزایش می‌دهد. این یافته محقق می‌سازد که در تجویز دوز اشعه در جلسات رادیوتراپی باید به محیط دریافت کننده اشعه از لحاظ درگیر بودن با بیماری‌های غیر سرطانی نیز توجه شود. واژه‌های کلیدی: حساسیت پرتویی، سلول‌های هلا، ویروس فلج اطفال