بررسی حذف دیازینون با روش نانوفتوکاتالیستی دی اکسید تیتانیوم-اکسید روی

سابقه و هدف: دیازینون یکی از سموم پرمصرف ارگانوفسفره است که جهت مبارزه با انواع آفات کشاورزی و ناقلین بیماری‌ها کاربرد دارد که مقاوم به تجزیه بیولوژیک است و به علت کاربرد وسیع نگرانی‌هایی در صورت ورود آن به محیط زیست وجود دارد. لذا هدف از این مطالعه بررسی تجزیه دیازینون توسط روش نانو فتوکاتالیستی  ZnO-TiO2 در حضور اشعه UV است. مواد و روش‌ها: مطالعه حاضر از نوع تجربی- آزمایشگاهی است. برای تعیین خصوصیت نانو‌ذره از آزمون TEM استفاده شد. تعداد نمونه‌ها با روش تاگوچی تعیین شد. نمونه‌ها در شرایط مختلف pH، زمان، دوز نانو‌ذره و غلظت دیازینون در معرض اشعه UV قرار گرفت. غلظت دیازینون با استفاده از HPLC اندازه‌گیری شد. تجزیه و تحلیل داده‌ها با استفاده از نرم‌افزار Minitab 16 انجام شد. یافته‌ها: بهترین شرایط برای حذف دیازینون در 7=pH، دوز کاتالیست 5/0 گرم در لیتر، زمان 30 دقیقه و دیازینون 15 میلی‌گرم در لیتر اتفاق افتاد. با افزایش زمان واکنش، میزان حذف دیازینون افزایش می‌یابد اما با افزایش دوز نانوذره و غلظت دیازینون میزان حذف کاهش می‌یابد. بیش‌ترین میزان حذف دیازینون 95 درصد بود. نتیجه‌گیری: روش ترکیب دو کاتالیست یک روش جدید در حذف دیازینون است. روش نانو فتوکاتالیستی ZnO-TiO2 تاثیر مثبت بر تجزیه و تخریب دیازینون دارد