بررسی جذب زیستی فلزهای سنگین روی و کبالت توسط قارچ غیر زنده PTCC 5270 Phanerochaet crysosperium
Authors
Abstract:
در این پژوهش جذب سطحی کاتیونهای کبالت و روی توسط زیست توده غیر زنده PTCC5270 Phanerochaet crysosperium مورد بررسی قرار گرفت. برای به دست آوردن نقطه بهینه حذب، اثرهای تغییر pH، غلظت زیست توده، زمان تماس و دما در جذب سطحی مورد بررسی قرار گرفت. نتیجه های این پژوهش نشان داد بیشینه جذب فلز روی از محلول توسط بیومس در 7pH= و برای فلز کبالت در pH برابر با 4 رخ میدهد. همچنین زمان مناسب برای انجام فرایند جذب برای روی 120 دقیقه و برای کبالت 90 دقیق به دست آمد. براساس نتیجه های این پژوهش مشخص شد که بهترین دما برای حذف فلزهای روی و کبالت، C°35 میباشد. سرانجام در غلظت g/L 5 از قارچ غیر زنده بیشترین مقدار حذب برای هر دو فلز دیده شد. در نقطه بهینه بیشینه یون فلزی جذب شده توسط زیست توده برای فلز رویmg/g ۴۶/۱۵ و برای فلز کبالت mg/g۳۲/۱۴ به دست آمده است. با توجه به نتیجه های به دست آمده می توان گفت قارچ غیر زنده PTCC5270 Phanerochaet crysosperium یک جاذب زیستی مناسب و ارزان برای حذف فلزهای سنگین روی و کبالت از محلول آبی می باشد و می تواند در صنایع به عنوان یک روش زیستی استفاده شود.
similar resources
مطالعه همدمایی برای جذب زیستی فلزات سنگین روی، کادمیوم، جیوه و مس توسط جلبک سبز انترومرفا
جذب زیستی چند فلز سنگین شامل روی، کادمیوم، جیوه و مس بهوسیله جلبک سبز انترومرفا بررسی شده است. الگوی همدمایی تک متغیره هنری، و همچنین الگوهای همدمایی دو متغیره لانگمیرو فروندلیچ در شرایط ثابت از نظر حضور عوامل تأثیرگذاری نظیر، غلظت اولیه زیست توده، دما، pH اولیه، غلظت اولیه یون فلزی و زمان تماس مطالعه شد. نتایج اندازهگیری شده حاصل از دستگاه جذب اتمی نشان می دهد که الگوی همدمایی فروندلی...
full textجذب بیولوژیک فلزات سنگین توسط قارچ Aspergillus niger
فلزات سنگین در انواع مختلفی از جریان های صنعتی وجود دارند و باعث آلودگی محیط زیست می گردند. میکروارگانیسم ها نقش مهمی در اصلاح فاضلاب های آلوده دارند و جذب بیولوژیک به عنوان یک روش متداول برای بازیافت فلزات سنگین از فاضلاب بسیار مورد توجه بوده است. این تکنولوژی جالب توجه می تواند علاوه بر سلول های زنده، توسط سلول های مرده نیز اجرا گردد. در این مطالعه توانایی قارچ Aspergillus niger</...
full textارزیابی توان نهالهای آکاسیا ویکتوریا (Acacia victoriae) در جذب فلزهای سنگین سرب و روی
بهمنظور بررسی اثر جذب فلزهای سنگین سرب و روی بر نهالهای سهماهة Acacia victoriae در یک طرح کاملاً تصادفی در سه تکرار با پنج غلظت از محلول نیترات سرب 0، 50، 250، 500 و 1000 میلیگرم بر لیتر و چهار غلظت از محلول سولفات روی 0، 50، 250 و 500 میلیگرم بر لیتر نهالها تحت تیمار قرار گرفتند. سپس نمونهها برداشت و برخی از صفتهای مورفولوژی و مقدار تجمع سرب و روی در اندام...
full textجذب بیولوژیکی فلز Cu(II) توسط قارچ غیـر زنده Penicillium Camemberti: مطالعات ناپیوسته و بستر ثابت
زمینه و هدف :وجود فلزات سنگین در منابع آبی بیش ترین مشکلات را برای سلامتی انسانها و محیط زیست ایجاد می کند. استفاده از جذب سطحی توسط میکروارگانیسم ها از جمله روش هایی است که مزایای زیادی دارد و برای این منظور میکروارگانیسم هایی نظیر قارچ ها، باکتریها و جلبکها مورد استفاده قرار میگیرند. مواد و روش ها: در این مطالعه از توده سلولی قارچ غیر زنده پنی سیلیوم کاممبرتی ((Penicillium camemberti به عن...
full textتعیین دمای بهینه در جذب زیستی فلزات سنگین از محلول آبی توسط بیومس آمادهسازی شده قارچ آسپرژیلوس نیجر
جذب زیستی، تکنولوژی نوینی است که بیومس مرده و غیرفعال و یا زنده را برای حذف فلزات سنگین از محلول آبی بهکار میگیرد. عواملی مانند دما، مدت زمان تماس، pH محلول، غلظت اولیه فلزات سنگین، میزان جاذب استفاده شده و نیز سرعت مخلوط کردن جاذب و محلول حاوی فلزات میتواند بر میزان جذب فلزات توسط جاذب تأثیرگذار باشد. هدف از مطالعه حاضر بررسی اثر تیمارهای مختلف دما (25، 35، 4...
full textبررسی جذب فلزات سنگین توسط خاک اره
در این مطالعه جذب یونهای فلزاتzn(11) cd(11),cr(111),Ni(11),pb(11) توسط خاک اره در راکتور ناپیوسته بررسی شد. در این روش جذب سریعا صورت گرفت و در طی مدت نیم ساعت نیز تعادل برقرار گردید. عواملی مثل نوع فلز مورد نظر‘ غلظت اولیه آنها و pH محلول در میزان جذب مؤثر بودند و در pH پایین تر از 3 میزان جذب کم بود. با افزایش غلظت اولیه‘ میزان جذب نیزافزایش یافت و پدیده جذب با ایزوترم جذب سطحی فرندلیچ بیان گ...
full textMy Resources
Journal title
volume 38 issue 1
pages 301- 308
publication date 2019-05-22
By following a journal you will be notified via email when a new issue of this journal is published.
Hosted on Doprax cloud platform doprax.com
copyright © 2015-2023