بررسی تنوع فیلوژن‍تیکی ایزوله‌های کلینیکی اشرشیاکلی به‌دست آمده از بیماران بستری

هدف: اشرشیاکلی به عنوان یکی از اصلی‌ترین عوامل عفونت در محیط‌های بیمارستانی می‌تواند به چندین گروه فیلوژنتیکی که این گروه‌ها از لحاظ ویرولانس، سرعت رشد و الگوی مقاومت آنتی‌بیوتیکی با یک‌دیگر متفاوت هستند، تقسیم شود. این مطالعه با هدف تعیین گروه‌های فیلوژنتیکی سویه‌های اشرشیاکلی به منظور درک ارتباط میان فیلوگروه‌ها و الگوی حساسیت آنتی‌بیوتیکی در ایزوله‌های اشرشیا‌کلی به‌دست آمده از بیماران بستری به انجام رسید. مواد و روش‌ها: تعداد 216 ایزوله اشرشیاکلی به‌دست آمده از بیماران بستری در بیمارستان آموزشی کوثر شهر سمنان با استفاده از روش واکنش زنجیره‌ای پلیمراز چهارگانه به منظور آنالیز فیلوژنتیکی مورد بررسی قرار گرفتند. هم‌چنین حساسیت نسبت به آنتی‌بیوتیک‌های مختلف با استفاده از روش انتشار آنتی‌بیوتیک در آگار برای همه ایزوله‌ها تعیین شد. یافته‌ها: فیلوگروه B2 به عنوان شایع‌ترین فیلوگروه (4/38%) و در مراتب بعدی، فیلوگروه‌هایA  (8/14%)،F (4/13%)، D (3/9%)،B1  (8/8%)، هر یک از فیلوگروه‌های C وE  (6/4%)‌،‌ ناشناخته (2/4%) وclade I  (9/1%) فراوان‌ترین فیلوگروه‌ها بودند. در حدود 4/70% از ایزوله‌ها جزو سویه‌های مقاوم به چندین دارو بودند. نتایج آنتی‌بیوگرام نشان داد که آنتی‌بیوتیک‌های مروپنم و تری‌متوپریم/سولفومتوکسازول به‌ترتیب موثرترین و کم‌اثرترین آنتی‌بیوتیک‌ها با میزان حساسیت به‌ترتیب (4/94% و 8/27%) بودند. نتیجه‌گیری: نتایج ما نشان داد که تعداد زیادی از ایزوله‌های مقاوم به چند دارو جزو فیلوگروه B2 هستند که این امر حاکی از آن است که این فیلوگروه نه تنها می‌تواند به عنوان یک فیلوگروه ویرولان مطرح شود بلکه می‌تواند به عنوان مخزن ژنتیکی مقاومت به آنتی‌بیوتیک‌ها در نظر گرفته شود