بررسی تنوع بیوشیمیایی ترکیبات فنلی و آنتوسیانینی موجود در آب میوه انار (Punica granatum L. ) بین 25 ژنوتیپ‌ از رقم ملس (Cult. Malas)

انار (Punica granatum L.) یکی از گیاهان بومی ایران است که در سطح کشور کشت و کار می‌شود. متابولیت‌ها و ترکیبات زیست فعال متعددی از این گیاه گزارش‌شده است. این گیاه دارای توان آنتی‌اکسیدانی زیادی است و مقادیر قابل‌توجهی ترکیبات فنلی دارد. به‌منظور بررسی خواص فیزیکوشیمیایی و صفات کیفی آب میوه در 25 ژنوتیپ از رقم ملس انار به‌عنوان یکی از شناخته‌شده‌ترین ارقام ایرانی، این آزمایش در مهرماه 1394 در پژوهشکده بیوتکنولوژی کشاورزی منطقه مرکزی (اصفهان) انجام شد. میوه‌های انار از کلکسیون ذخایر ژنتیکی نژادگان انار ایران در یزد برداشت شدند و میزان آنتوسیانین، محتوای کل ‌پلی‌فنل‌ها (به روش فولین– سیکالچو)، ظرفیت آنتی‌اکسیدانی (با استفاده از ماده 2، 2- دی فنیل-1- دی فنیل-1- پیکریل هیدرازیل)، مواد جامد محلول و اسیدیته کل به‌عنوان صفات بیوشیمیایی و صفات کیفی شامل مزه، رنگ دانه، رنگ پوست، کیفیت رنگ دانه و کیفیت آریل اندازه‌گیری شدند. نتایج نشان داد که بیشترین میزان اسیدیته در ژنوتبپ ملس زودرس کن، بیشترین میزان مواد جامد محلول در ملس ناآلوت بانه با مقدار 53/18 درجه بریکس، ملس نار پوست قرمز مریوان بالاترین میزان توان آنتی‌اکسیدانی، ملس دانه سیاه بافق یزد و ملس لرز گلوباریک اردستان به ترتیب بیشترین میزان آنتوسیانین و بالاترین میزان محتوای کل ‌پلی‌فنل‌ها را دارا بودند. بررسی همبستگی ساده بین صفات، تفاوت ‌معنی‌داری بین آن‌ها نشان نداد. با توجه به شرایط یکسان حاکم بر پایه‌های کاشته شده در کلکسیون، چنین نتیجه گیری شد که ژنوتیپ‌های برتر می توانند برای اهداف کاربردی همچون تولید آنتوسیانین انار و یا آنتی اکسیدانت قوی مورد استفاده قرار گیرند.