بررسی تغییرات وزنی سه نوع سمان گلاس‌آینومر مورد استفاده در بندینگ ارتودنسی بعد از قرارگیری در آب مقطر

سابقه و هدف: جهت سمان کردن بندهای ارتودنسی از سمان های مختلفی استفاده می‌شود. در مورد این سمان‌ها حساسیت حین مراحل سخت شدن، همچنین، حلالیت و تجزیه سمان بعد از مرحله سخت شدن مطرح می‌باشد. هر یک از این موارد خود باعث از دست دادن اتصال بین بند و دندان شده، افزایش احتمال پوسیدگی و دکلسیفیکاسیون را منجر می‌گردد. هدف از این مطالعه بررسی میزان تغییرات وزنی سمان‌های گلاس‌آینومر مختلف مورد استفاده در ارتودنسی بود. مواد و روشها: این مطالعه تجربی بر روی 3 نوع سمان گلاس‌آینومر در آزمایشگاه مواد دندانی دانشکده دندانپزشکی شهید بهشتی انجام گرفت. نمونه‌ها براساس شاخص شماره ADA8 دسته‌بندی شده، داده‌های به دست آمده به وسیله بالانس الکترونیکی آنالیز شدند. در نهایت، نتیجه تغییرات وزنی پس از غوطه‌وری در آب برای 6 هفته با استفاده از آزمون Repeated Mature ANOVA توسط برنامه آماری SPSS تجزیه تحلیل گردید. یافته‌ها: میزان تفاوت وزن در زمان‌های مختلف بین سمان‌های گلاس‌آینومر اختلاف معناداری را نشان داد (001/0Pنتیجه‌گیری: نتایج تحقیق حاضر نشان داد که میزان تغییرات وزنی در سمان گلاس‌آینومر آریادنت به طور معناداری بیشتر از دو سمان دیگر بود.