بررسی تغییرات مکانی و پهنه بندی فشردگی خاک با استفاده از روش های مختلف زمین آماری

یکی از خصوصیات مهم در رابطه‌ متقابل بین خاک و گیاه فشردگی خاک ‏می‌باشد. ‏هدف این مطالعه، بررسی تغییرات مکانی فشردگی خاک با استفاده از روش‌های مختلف زمین‌آماری، تحت تاثیر شیوه‌های خاک‌ورزی حفاظتی است. ‏جهت ارزیابی زمین‌آماری، نمونه برداری خاک در 117 نقطه در ابعاد 10×10 متر ‏صورت ‏گرفت. منطقه مورد مطالعه، زمینی به وسعت 2/1 هکتار از اراضی مرکز تحقیقات کشاورزی استان خراسان‌رضوی بود،‏ شاخص مخروطی خاک در عمق 35-0 سانتی‌متر ‏اندازه‌گیری شد‏. بعد از آنالیزهای زمین‌آماری و تعیین نیم تغییرنما، ‏برای ‏تخمین متغیرها از روش‌کریجینگ و روش‌ درون‌یابی قطعی در محیط ‏GS+‎‏ ‏و ‏Arc ‎GIS‏ استفاده شد.‏ معیار ارزیابی در این پژوهش مقادیر ریشه میانگین مربعات خطا (RMSE) ، میانگین خطا (ME) با استفاده از روش ارزیابی متقابل بود. نتایج به‌دست آمده نشان دادند که روش‌های کریجینگ بیزی تجربی (EBK) و کریجینگ معمولی (OK) به ترتیب بهترین الگو برای تخمین فشردگی خاک منطقه می‌باشند.