بررسی تغییرات فیتوشیمیایی اسانس گیاه دارویی (Dracocephalum moldavica L.) تحت تنش شوری و کاربرد هیومیک و آسکوربیک اسید

شوری یکی از مهم‌ترین تنش‌های غیرزنده‌ای است که باعث کاهش قابلیت تولید محصول می‌شود. اسید هیومیک به‌عنوان یک اسید آلی و آسکوربات به‌عنوان یک آنتی‌اکسیدان قوی می‌توانند در جهت بهبود عملکرد گیاهان در شرایط تنش شوری مؤثر واقع شوند. به‌منظور‌ بررسی تأثیر اسید آسکوربیک و اسید هیومیک بر میزان و ترکیبات شیمیایی اسانس بادرشبو (Dracocephalum moldavica L.) تحت تنش شوری، آزمایشی به‌صورت فاکتوریل در قالب طرح کامل تصادفی در سه تکرار در گلخانه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی دانشگاه فردوسی مشهد در سال 1394 اجرا شد. تمیزان اسانس با افزایش تنش شوری به‌شدت کاهش یافت و کاربرد تعدیل کننده‌های تنش شوری (هیومیک و آسکوربیک اسید) سبب بهبود این صفت گردید. به‌طوری که در تنش 150 میلی‌مولار شوری به کمترین میزان خود (2/0 درصد) رسید و کاربرد اسید هیومیک 200 میلی‌گرم در لیتر سبب افزایش 61/51 درصدی میزان اسانس نسبت به تیمار شاهد گردید. بیشترین اجزای تشکیل دهنده اسانس بادرشبو در تیمار شاهد (عدم کاربرد تعدیل کننده‌ها و شرایط بدون شوری) شامل ژرانیال (65/36%)، نرال (94/31%)، ژرانیول (56/15%)، ژرانیل استات (66/11%)، ترانس- 2،4- هپتادینال (25/1%)، لینالول (09/1%)، پولگون (95/0%) و وربنول (4/0%) می‌باشد که 5/99 درصد از اجزای اسانس را شامل می‌شوند.