بررسی تجربی تاثیرپارامترهای فرایندجوشکاری مقاومتی برجسته براستحکام پیچشی اتصال مهره به ورق

جوشکاری امروزه ازمهمترین و رایجترین فرآیندهای اتصال فلزات (وبعضاًغیرفلزات) میباشد. ازمیان فرآیندهای موجودجوشکاری،فرآیند جوشکاری مقاومتی از حرارت و فشار بطور همزمان، برای اتصال قطعات فلزی استفاده می نماید. در این تحقیق ، تاثیر پارامترهای جوش مقاومتی برجسته روی ورق فلزی و مهره جوش غیر همجنس و با ضخامت مختلف موردبررسی قرار گرفته است. از بین پارامترهای قابل تنظیم در جوش مقاومتی، سه پارامتر زمان جوشکاری، نیروی الکترود و جریان جوشکاری که بیشترین تاثیر را بر روی خواص جوش و کیفیت جوش دارند انتخاب و سایر پارامترها ثابت فرض شده است. به منظور ارزیابی استحکام مهره جوش از آزمون پیچش استفاده شده، و بوسیله گشتاور سنج (ترکمتر) دیجیتال، استحکام پیچشی اندازه گیری شده است. جهت انجام آزمایش ها از نرم افزار16Minitab با روش پاسخ سطح که جز روشهای طراحی آزمایش می باشد استفاده شده و در ادامه نتایج تجربی بدست آمده به کمک نرم افزار فوق، مورد تحلیل قرار گرفته تا تاثیر پارامترهای متغیر ذکر شده بر استحکام پیچشی جوش تعیین گردد.