بررسی تاثیر مداخله درکی حرکتی بر زبر‌دستی کودکان کم‌توان ذهنی

سابقه و هدف: با توجه اهمیت توسعه حرکات درشت، ظریف و هماهنگی بین آن‌ها جهت اجرای فعالیت‌های روزمره زندگی، درمان اختلال در کارکرد دست، یکی از اولویت‌های کار درمانگران است. نقایص درکی حرکتی در کودکان کم‌توان ذهنی، موجب می‌گردد که این کودکان در عمل‌کرد دست مثل زبر‌دستی، دچار مشکل باشند. لذا با توجه به اهمیت زبردستی و پیامدهای ناشی از اشکال در آن، بر روی فعالیت‌های روزمره زندگی و نیز وابسته بودن آن به توانایی فرد در انجام حرکات ظریف، هماهنگی سریع، حرکات درشت و توانایی‌های اداراکی، مطالعه حاضر به بررسی تاثیر مداخله درکی حرکتی بر زبردستی کودکان کم‌توان ذهنی پرداخته است. مواد و روش‌ها: با استفاده از روش نمونه‌گیری غیر احتمالی ساده، بر اساس نمونه پایش و استفاده از فرمول حجم نمونه، تعداد 10 کودک برای گروه درمان و 10 کودک برای گروه کنترل در نظر گرفته شد. گروه درمان به مدت 10 هفته، هر هفته 3 جلسه 60 دقیقه‌ای، تحت آموزش مداخلات ادراکی حرکتی قرار گرفتند. هر دو گروه تحت آموزش معمول کاردرمانی قرار گرفتند. پس از 10 هفته، تمامی آزمودنی‌ها مجدداً مورد ارزیابی قرار گرفتند. تست استاندارد پوردوپگ بورد برای ارزیابی زبردستی مورد استفاده قرار گرفت. یافته‌ها: نتایج آزمون آنالیز واریانس یک‌طرفه نشان داد که نمرات خرده‌آزمون‌های تست پوردوپگ بورد، بین دو گروه تفاوت معناداری نداشت (05/0P≥) اما هم‌بستگی معناداری بین نمره کل تست برونینکز اوزرتسکی و خرده‌آزمون‌های تست پوردوپگ بورد به‌جز خرده‌آزمون مونتاژ مشاهده گردید (05/0P≤). نتیجه‌گیری: نتایج مطالعه حاضر نشان داد که اگر چه خرده‌آزمون سرعت دست چپ، بیش از سایر خرده‌آزمون‌ها تحت تاثیر مداخلات درکی حرکتی قرار گرفت اما این مداخلات تاثیر معناداری بر زبردستی کودکان کم‌توان ذهنی نشان نداد