بررسی تاثیر آنتی اکسیدان ها بر بعضی عوارض ناشی از مصرف مزمن فنی توئین در مدل های حیوانی

یکی از آثار شناخته شده فنی توئین، که می تواند مسئول برخی از عوارض جانبی آن نیز باشد استرس اکسیداتیو ناشی از این دارو است. مطالعات مختلف حاکی از ارتباط قوی بین آسیب ناشی از متابولیت های رادیکال آزاد فنی توئین و ناهنجاری های جنینی ناشی از آن است. در این مطالعه نقش این وقایع اکسیداتیو بر برخی دیگر از عوارض مصرف دراز مدت فنی توئین شامل القای تحمل نسبت به اثر شل کنندگی عضلانی پانکرونیوم و اثر بیهوش کنندگی اورتان و کتامین، سمیت کبدی، دیابت زایی و ایجاد اختلال انعقادی در مدل های حیوانی بررسی شده است. برای این منظور فنی توئین سدیم و یا ماده حامل آن، آب مقطر، به صورت مزمن به گروه هایی از موش های سفید و صحرایی از طریق لوله معدی داده شد. این حیوانات یکی از آنتی اکسیدان های آلفا-توکوفرول استات، اسکوربیک اسید، سلنیت سدیم و یا ماده حامل آنها، آب مقطر و یا روغن زیتون، را دو ساعت قبل از تجویز فنی توئین به طریق مشابه دریافت کردند. در پایان دوره درمان مزمن، حیوانات از نظر میزان پاسخ دهی به داروهای پانکرونیوم، اورتان، کتامین و نیز سطح ترانس آمینازها و قند سرم و فعالیت انعقادی پلاسما مورد آزمایش قرار گرفتند. تجویز مزمن فنی توئین باعث القای مقاومت نسبت به آثار شل کنندگی عضلانی پانکرونیوم بیهوش کنندگی اورتان گردید درحالیکه تفاوت معنی داری از نظر سایر پارامترهای اندازه گیری شده در بین گروه های مختلف مشاهده نشد. تجویز آنتی اکسیدان ها موجب جلوگیری از بروز مقاومت نسبت به آثار پانکرونیوم و اورتان گردید. این نتایج حاکی از آن هستند که استرس اکسیداتیو ناشی از فنی توئین نقش عمده ای در پیدایش مقاومت نسبت به آثار پانکرونیوم، اورتان و احتمالا بروز برخی دیگر از عوارض ناشی از مصرف این دارو داشته و بنابراین تجویز آنتی اکسیدان ها را می توان به عنوان روش منطقی جدیدی جهت مقابله با این عوارض درنظر گرفت.