بررسی تأثیر کورکومین (زردچوبه) بر بیان ژن‌های OCT4،Nano و Nucleostemin در رده سلول سرطانی AGS (آدنوکارسینومای معده)

خلاصهمقدمه: کورکومین رنگدانه زرد طبیعی جدا شده از ریزوم زردچوبه می‌باشد و از بین برنده مقاومت سلول‌های سرطانی به داروهای شیمی درمانی است. هدف از مطالعه حاضر بررسی تأثیر غلظت‌های مختلف عصاره الکلی زردچوبه بر بیان ژن‌های اصلی کنترل کننده مسیر نامیرایی شاملOCT4 ، Nanog وNucleostemin در رده سلولی AGS (آدنوکارسینومای معده) می‌باشد.  مواد و روش‌ها: رده سلول سرطانی آدنوکارسینوم معده (AGS) در محیط کشت RPMI 1640 کشت داده شد. پس از اطمینان از صحت سلول‌ها، سلول‌ها در دو گروه آزمون و کنترل با شرایط یکسان در پلیت‌های شش خانه‌ای مخصوص کشت سلول، کشت شدند. پس از رسیدن تراکم سلولی به 70-60 درصد، گروه آزمایش در معرض غلظت‌های 20، 40 و 100 میکروگرم در میلی‌لیتر کورکومین قرار گرفته و پس از گذشت بازه‌های زمانی 24، 48 و 72 ساعت، سلول‌ها جدا شده، پس از تخلیص Total RNA و سنتز cDNA، میزان بیان ژن‌های مورد نظر (OCT4A، OCT4B، OCT4B1، Nanog و Nucleostemin) در هر دو گروه تعیین و میزان تغییرات بیانی این ژن‌ها با استفاده از فرمول 2-^^ct تعیین گردید.  یافته‌ها: نتایج نشان داد کورکومین باعث کاهش بیان دو واریانت OCT4(OCT4A و OCT4B) و ژن‌های NANOG و Nucleostemin (GLN3) می‌شود در حالیکه واریانت OCT4B1، افزایش بیان نشان می‌دهد. نتیجه‌گیری: نتایج این مطالعه نشان می‌دهد کورکومین می‌تواند به عنوان یک عامل مهار کننده تقسیمات سلولی، در پیشگیری از سرطان که بواسطه تقسیمات کنترل نشده سلولی ایجاد می‌شود، مورد توجه قرار گیرد. همچنین این مطالعه می‌تواند بستری برای مطالعات گسترده‌تر در خصوص تأثیر ضد سرطانی این ترکیب گیاهی باشد. واژه‌های کلیدی: