بررسی تأثیر مؤلفه های تأمین در مدیریت زنجیرۀ عرضه بر شاخص‎های عملکردی سازمان با روش مدل معادلات ساختاری (مورد مطالعه: صنعت الکترونیک خودرویی ایران)

مدیریت زنجیرۀ عرضه به‎منظور هماهنگ‎سازی اعضای زنجیره در عصر جدید، توجه محققان زیادی را به خود جلب کرده است؛ به‎طوری که آن را یک رویکرد راهبردی برای تقاضا، عملیات، تدارکات و مدیریت فرایند لجستیکی درنظر می‎‌گیرند. پژوهش حاضر به بررسی مؤلفه­ های تأمین در مدیریت زنجیرۀ عرضه می‎پردازد و تأثیر آنها را بر عملکرد صنایع الکترونیک قطعات خودرویِ ایران بررسی می‎کند. مدل مفهومی پژوهش از ادغام چندین مدل حاصل شده است و جامعۀ آماری آن نیز شرکت­های تولیدکنندۀ قطعات الکترونیکی خودرو در ایران بوده که با ابزار پرسشنامه و تجزیه و تحلیل­های آماری و روش مدل معادلات ساختاری، فرضیه­های مدل مفهومی آزمایش شدند. یافته­ های ناشی از این پژوهش نشان داد که مؤلفه‎های تأمین در مدیریت زنجیرۀ عرضه با یکدیگر همبستگی داشته و هر یک نیز بر عملکرد سازمانی تأثیرگذارند. بنابراین مدیران ارشد باید برای دست‎یافتن به مزیت­های رقابتی نسبت به رقبای خود، این رویکرد را در سازمان مستقر کرده تا به منفعت­ های ناشی از آنها دست یابند.