بررسی تأثیر عملیات حرارتی بر ریزساختار، سختی و رفتار خوردگی آلیاژ برنز آلومینیوم نیکل‌دار

در این تحقیق تأثیر عملیات حرارتی� مختلف شامل تمپر، پیرسازی و نرماله بر خواص آلیاژ برنزآلومینیوم نیکل�دار که یکی آلیاژهای مهم غیرآهنی پایه مس می باشد مورد بررسی قرار گرفت وتأثیر زمان پیرسازی بر خواص مکانیکی و رفتار خوردگی آلیاژ ارزیابی شد. ترکیب فازی، ساختار و سختی نمونه�ها به ترتیب با استفاده از آنالیز پراش اشعه ایکس، میکروسوپ نوری و الکترونی و آزمون ریز�سختی�سنجی تعیین شد. مقاومت به خوردگی نمونه�ها با انجام آزمون�های پلاریزاسیون پتانسیودینامیک وطیف� نگاری امپدانس الکتروشیمیایی در محلول NaCl%5/3 مورد بررسی قرار گرفت. نتایج نشان داد که عملیات حرارتی تمپر سبب حذف فاز مارتنزیتی ناپایدار'? از ساختار شده و در نتیجه رفتار خوردگی را بهبودمی�دهد.عملیات پیرسازی در دمای �C400 به مدت 2 ساعت به واسطه رسوب�گذاری بهتر فاز سخت ? بالاترین سختی را برای آلیاژ ایجاد نموداما به دلیل تعدد فازهاو تشکیل پیل�های گالوانیک موضعی در ساختار آلیاژ، افزایش ناچیزی در دانسیته جریان خوردگی به وجود آورد. با این حال، عملیات حرارتی پیرسازی عملیات حرارتی کاربردی مناسبی برای آلیاژ است تا با ایجاد بیشترین مقدار سختی، مقاومت به خوردگی نیز افت چندانی پیدا نکند. چنین آلیاژی به دلیل بالا بودن سختی دارای مقاومت خوبی در برابر خوردگی سایشی می باشد.