بررسی تأثیر طبقه انتقالی بر رفتار ساختمان های ترکیبی در ارتفاع

ساختمان های ترکیبی که دارای دو سیستم متفاوت سازه ای در ارتفاع می باشند، رفتار لرزه ای مناسبی ندارند. ساختمان های شامل سازه بتن آرمه در طبقات پایین و سازه فولادی در طبقات بالا، نمونه ای از این سازه های ترکیبی در ارتفاع می باشند و ممکن است تحت بارگذاری زلزله، سازه فلزی فوقانی روی بخش بتنی تحتانی بلغزد. در این مقاله، رفتار خطی و غیر خطی ساختمان های 5، 10 و 15 طبقه شامل قاب بتن آرمه با دیوار برشی در طبقات پایین و قاب فولادی با بادبند در طبقات بالا بررسی می شود. نتایج به دست آمده نشان می دهد که با اجرای طبقه انتقالی در حد فاصل دو بخش فولادی و بتنی، رفتار لرزه ای این سازه ها بهبود می یابد. طبقه انتقالی، یک طبقه مرکب (بتنی- فولادی) است و شامل ستون های ترکیبی، دیوارهای برشی و بادبندهای فولادی می باشد. تعداد این طبقات انتقالی به ارتفاع ساختمان و میزان بارهای وارده، بستگی دارد. محل بهینه این طبقه، در یک سوم فوقانی ارتفاع ساختمان ترکیبی است. علاوه بر آن، با اجرای طبقه انتقالی در سازه های ترکیبی، نیروهای محوری و برشی در محل اتصال دو سازه کاهش می یابند و شکل پذیری این ساختمان ها افزایش پیدا می کند.