بررسی تأثیر شخصیت سرمایه‎گذاران بر رفتار معاملاتی و عملکرد سرمایه‎گذاری آنان؛ شواهدی از بورس اوراق بهادار تهران

هدف: تا کنون، منبع اصلی الهام‎بخش دانشمندان مالی رفتاری، روان‎شناسی شناختی بوده و مفاهیم مرتبط با روان‎شناسی شخصیت کمتر در کانون توجه قرار گرفته است. از آنجا که شخصیت انسان نقش مهمی در تعیین رفتار و عملکردش دارد، در این پژوهش نشان خواهیم داد که چگونه می‎توان این اصل را در زمینه مطالعه رفتار و عملکرد سرمایه‎گذاران برای یک زیرمجموعه مشخص از پنج ویژگی شخصیتی (مرکز کنترل، تمایل به حداکثر‎سازی، خود ارزیابی، هیجان‎خواهی و رفتارهای نوع A و B) به کار برد. روش: مؤلفه‎های رفتاری و عملکردی 380 نفر از سرمایه‎گذاران حقیقی فعال در بازار سرمایه به روش پیمایشی و با استفاده از پرسش‏نامه بررسی شد. یافته‎ها: نتایج نشان می‎دهد فراوانی معامله افراد با مرکز کنترل بیرونی، رفتار نوع A و تمایل به حداکثرسازی زیاد، بیشتر است (بیشتر خرید و فروش می‎کنند). همچنین افراد با مرکز کنترل بیرونی و خودارزیابی و هیجان‎خواهی زیاد، تنوع پرتفوی کمتری دارند. در نهایت اینکه فراوانی معاملات بیشتر با عملکرد بهتر مرتبط است، در حالی که تنوع پرتفوی تأثیری بر عملکرد افراد ندارد. نتیجه‎گیری: ویژگی‎های شخصیتی متفاوت، اجزای متمایز رفتار معاملاتی و به دنبال آن عملکرد معاملاتی را متأثر می‎کند.