بررسی تأثیر شخصیّت بر شادی در میان دانشجویان

هدف پژوهش حاضر، مطالعه رابطه بین ابعاد شخصیت با شادی در میان دانشجویان است. روش: روش تحقیق از نوع پیمایشی بوده است.شخصیت دانشجویان به کمک پرسشنامه‌ای ترکیبی از دو الگوی Big–5 و MBTI مورد سنجش قرار گرفته و تأثیر آن بر شادی دانشجویان بررسی شده است. شادی دانشجویان به کمک مقیاس شادی آکسفورد که روایی آن در ایران بارها مورد تأیید قرارگرفته است، در نمونه‌ای طبقه‌ای و تصادفی از 310 آزمودنی به کمک تحلیل رگرسیون مطالعه شد. یافته‌ها: یافته‌های تحلیل رگرسیون نشان داد که به ترتیب بین ابعاد روان ر‌نجوری، برون‌گرایی، وظیفه‌شناسی، احساسی بودن و قضاوتی بودن، با شادی، رابطة معناداری وجود دارد و سه بُعد سازگاری،گشودگی و حواس‌گرایی از الگوی رگرسیون حذف شده‌اند. همچنین نتایج نشان می­دهد که تقریباً 45 درصد تغییرات متغیّر شادی توسط ابعاد شخصیت، پیش‌بینی می‌شوند. نتیجه گیری: به منظور توسعة شادی در میان دانشجویان، طبق نظر محققان مختلف می‌توان تاکید داشت که، تا حدّی می‌توان در تعدیل ویژگی‌های شخصیتی نفوذ کرد؛ لذا چنانچه توسعة شادی یکی از اهداف مدیران باشد، می‌توانند از طرق مختلف در آن تأثیر بگذارند و به کمک شیوه‌های مدیریتی به توسعة ویژگی‌هایی از قبیل ثبات عاطفی(در مقابل روان‌رنجوری)، برون‌گرایی، وظیفه‌شناسی و احساسی بودن بپردازند