بررسی تأثیر سرمایۀ اجتماعی بر مدیریت ریسک زلزله با تأکید بر تاب‌آوری (مورد مطالعه: منطقۀ 9 شهر تهران)

 سرمایة اجتماعی زمانی که به‌عنوان شبکه‌های اجتماعی متشکل از افراد و سازمان‌ها دیده می‌شود، می‌تواند در پیشگیری و آماده‌سازی جامعه در برابر کاهش آثار مخاطرات مفید واقع شود. هدف پژوهش حاضر، بررسی تأثیر سرمایة اجتماعی و مدیریت ریسک زلزله با تأکید بر تاب­آوری است. تحقیق از نظر هدف کاربردی و از نظر روش، توصیفی - همبستگی است. به‌منظور گردآوری داده­های مورد نیاز پژوهش از دو شیوة تحلیل اسنادی و نیز پیمایش میدانی بهره گرفته شد. جامعة آماری پژوهش ساکنان منطقة 9 شهر تهران شامل 158425 نفر بود که براساس فرمول کوکران نمونه‌ای به حجم 384 نفر انتخاب شد. براساس نتایج مطالعات اسنادی، شاخص‌های پژوهش در بخش سرمایة اجتماعی شامل مشارکت، اعتماد، همبستگی و انسجام اجتماعی، احساس اثرگذاری و کارایی و حمایت اجتماعی، و در بخش مدیریت ریسک زلزله شامل آگاهی، دانش، مهارت و نگرش می‌شوند که با به‌کارگیری آزمون‏های تی تک‌نمونه‌ای، همبستگی پیرسون و رگرسیون چندمتغیره تحلیل شد. نتایج نشان داد وضعیت شاخص‌های سرمایة اجتماعی و مدیریت ریسک زلزله در شرایط به‌نسبت مناسبی قرار دارد. شاخص‌های سرمایة اجتماعی نه‌تنها با شاخص‌های مدیریت ریسک زلزله رابطة معناداری دارد، بلکه بر مدیریت ریسک زلزله در منطقة 9 شهر تهران تأثیر معناداری دارند.