بررسی تأثیر رفتار رهبری اخلاقی بر آوای کارکنان

رهبری اخلاقی، یکی از رویکردهایی است که در دهه‌های پایانی قرن بیستم میلادی، به طور جدی در ادبیات رهبری و مدیریت وارد شده است. هدف از این پژوهش، بررسی تأثیر رفتار رهبری اخلاقی بر آوای کارکنان دانشگاه فردوسی مشهد می‌باشد. روش پژوهش، توصیفی از نوع تحلیلی- ‌پژوهشی و جامعه‌ آماری این تحقیق کلیه کارکنان دانشگاه فردوسی مشهد می‌باشند. ابزار جمع‌آوری داده‌ها دو پرسشنامه استاندارد رفتار رهبری اخلاقی سازمان کالشون و همکاران (2011) و آوای کارکنان زهیر و اردوگان (2011) است. پایایی ابزار با استفاده از آلفای کرونباخ محاسبه و به‌ترتیب 89/0 و 88/0 می‌باشد. برای تجزیه‌وتحلیل داده‌ها، از نرم‌افزار Amos استفاده شد. یافته‌های تحقیق، تأثیر رهبری اخلاقی را بر آوای کارکنان مورد آزمون قرار می‌دهد که با ضریب تأثیر 0.39 در سطح تشخیص 0.05 معنی‌دار است. رهبری اخلاقی بر آوای مطیع با ضریب تأثیر به‌دست‌آمده 0.14که کمتر از 0.9 است، تأثیر دارد. رهبری اخلاقی بر آوای تدافعی با ضریب تأثیر به‌دست‌آمده 0.21 که کمتر از 0.9 است، تأثیر دارد و ضریب تأثیر غیرمستقیم به‌دست‌آمده 0.14 نشان‌دهنده‌ آن است که رهبری اخلاقی بر آوای نوع‌دوستانه با ضریب تأثیر 0.14 که کمتر از 0.9 تأثیر دارد.