بررسی تأثیر تکنیک‌های تنفسی در مرحله دوم زایمان بر پیامد نوزادی

پیش‌زمینه و هدف: از وظایف مهم در اداره زایمان بهبود پیامد زایمان است و یک متغیر اثرگذار بر آن، روش زور زدن مادر در مرحله دوم زایمان است. این مطالعه به‌منظور بررسی تأثیر زور زدن با استفاده از تکنیک‌های تنفسی بر سرانجام زایمان انجام شد. متغیرهای موردبررسی در این پژوهش طول مرحله دوم زایمان، نوع زایمان، نمره آپگار دقیقه اول و پنجم و شیوع ضربان غیرطبیعی قلب جنین بود. مواد و روش‌ها: پژوهش حاضر به‌صورت کارآزمایی بالینی در بیمارستان کمالی کرج با مشارکت 166 خانم باردار نخست‌زا در دو گروه 83 نفری انجام شد. نمونه‌ها در دو گروه زور زدن با استفاده از تکنیک‌های تنفسی و زور زدن به‌صورت روتین قرار گرفتند. در گروه کنترل زور زدن به‌صورت روتین و با حبس نفس انجام شد. در گروه تکنیک تنفسی از مادرخواسته شد با شروع درد 2 نفس عمیق شکمی کشیده با دهان باز و کنترل بازدم 5-4 ثانیه زور بزند و زور بعدی را به نحو آموزش داده شده از سرگیرد. روند زور زدن تا لحظه خروج جنین ادامه داشت و از مرحله کرانینگ به بعد در گروه مداخله مادران هدایت شدند تا زور زدن خود را کنترل و تکنیک تنفسی فوت کردن را به صورتی که آموزش دیدند انجام دهند. ابزار گردآوری داده‌ها شامل پرسشنامه و چک‌لیست مشاهدات بود. تجزیه تحلیل داده‌ها با آزمون‌های کای اسکوئر، تی تست، من ویتنی و تست دقیق فیشر با سطح معنی‌داری p<0/05 توسط نرم‌افزار SPSS18 انجام شد. یافته‌ها: متوسط طول مرحله دوم در دو گروه تفاوت معناداری نداشت (619/0P=) متوسط آپگار دقیقه اول و دوم در گروه تکنیک تنفسی بیشتر بود (044/0P=). شیوع ضربان غیرطبیعی قلب جنین در گروه کنترل بیشتر بود (002/0P=). بحث و نتیجه‌گیری: نتایج نشان داد استفاده از تکنیک‌های تنفسی در مرحله دوم زایمان احتمالاً پیامد نوزادی را بهبود بخشیده درحالی‌که روی طول مرحله دوم تأثیری ندارد.