بررسی تأثیر توسعه‌ی بانک‌داری الکترونیکی بر سود‌آوری بانک‌های منتخب ایران

در چند دهه‌ی اخیر، با پیشرفت روز‌‌‌‌‌افزون فناوری اطلاعات و ارتباطات، تحولات گسترده‌ای در جهان و در پی آن، صنایع مختلف از جمله صنعت بانک‌داری رخ داده ‌است. بانک‌داری یکی از صنایعی‌ است که بیشترین تأثیر را از پیشرفت‌های ناشی از فناوری‌های مربوط به اطلاعات و ارتباطات پذیرفته ‌است. مدل به‌کار رفته در این پژوهش براساس نظریه‌ی ساختارگرایی است که در آن، متغیر وابسته، بازده کل دارایی‌ها، می‌باشد و شاخص تمرکز بازاری بانک، کل‌‌ دارایی‌های بانک، تعداد دستگاه‌های خودپرداز، تعداد دستگاه‌های پایانه‌ی فروش و تعداد دستگاه‌های پایانه‌ی شعب به عنوان متغیر‌های توضیحی، تعریف می‌شوند. در این تحقیق، تأثیر توسعه‌ی بانک‌داری الکترونیکی بر سودآوری14 مورد از بانک‌های ایران در طول دوره‌ی1382-1390 و با بهره‌گیری از نرم‌افزار Eviewse6 مورد‌‌‌ بررسی قرار می‌گیرد. مدل مورداستفاده در این پژوهش مدل پانل‌دیتا می باشد که برای تشخیص آن، آزمون‌های F لیمر و هاسمن به اجرا در آمدند. نتایج این پژوهش، بر اساس مدل داده‌های پانلی با اثرات ثابت وزن‌دهی شده، نشان‌دهنده‌ی این است که در دوره‌ی موردنظر، کل دارایی‌های بانک و تعداد دستگاه‌های خودپرداز، بر سودآوری بانک‌ها اثر معنی‌دار و مثبت داشته‌اند اما تأثیر نسبت تمرکز بازاری بانک، دستگاه‌های پایانه‌ی شعب و دستگاه‌های پایانه‌ی فروش، بر سودآوری بانک‌ها، معنی‌دار و منفی بوده‌ است.