بررسی تأثیر برگزاری جلسات آموزشی بر اساس مدل اعتقاد بهداشتی بر نگرش سربازان در پیشگیری از مصرف سیگار

مقدمه: مصرف سیگار به‌عنوان اولین عامل قابل پیشگیری در بیماری و مرگ در دنیا بوده و از جمله مشکلات بشر متمدن امروز محسوب می‌شود که مرگ زودرس و در عین حال قابل پیشگیری میلیون‌ها نفر از افراد آموزش دیده و مهارت یافته در سنین دارای حداکثر بازدهی را سبب می‌شود. از این رو آموزش راهکارهای پیشگیری از مصرف سیگار، در جوانان یک نیاز جدی و ضروری است. به همین منظور این پژوهش با هدف کلی بررسی تأثیر برگزاری جلسات آموزشی به روش مدل اعتقاد بهداشتی بر نگرش سربازان در پیشگیری از مصرف سیگار انجام شده است. مواد و روش‌ها: در این مطالعه تجربی که در سال 1393 انجام گردید، دو گروهان از دو گردان متعلق به یک پادگان آموزشی آجا به‌طور تصادفی در دو گروه مداخله و کنترل قرار گرفتند و تعداد 30 نفر از سربازان هر گروهان به‌طور تصادفی انتخاب شدند. ابزار گردآوری اطلاعات پرسشنامه‌ای مشتمل بر 47 سؤال بر اساس مدل اعتقاد بهداشتی (حساسیت، منافع، موانع، خودکارآمدی، راهنمای عمل) بود. اطلاعات در دو مرحله‌ی قبل و پس از آموزش بر اساس مدل اعتقاد بهداشتی جمع‌آوری و با استفاده از نرم‌افزار spss نسخه 22 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته‌ها: آزمون آماری تی زوجی در رابطه با آگاهی و نگرش گروه آزمون در مرحله‌ی قبل و بعد آموزش اختلاف آماری معناداری را نشان داد (0/05 P<) و آزمون آماری تی مستقل جهت مقایسه دو گروه حاکی از وجود اختلاف معنادار آماری در تمام اجزای مدل اعتقاد بهداشتی شامل حساسیت، منافع، موانع، راهنمای عمل (به‌جز خودکارآمدی) بعد از مداخله آموزشی بود (0/001 P<). بحث و نتیجه‌گیری: نتایج حاکی از اثربخش بودن برگزاری جلسات آموزشی بود. لذا توصیه می‌گردد، دوره‌های آموزشی مورد نیاز به‌طور مداوم و مستمر تکرار شوند.