بررسی تأثیر برند شخصی مدیران بر ایجاد رهبران سطح پنجم (مطالعه موردی: بانک‌های دولتی)

برندسازی شخصی، فرد را در رسیدن به اهدافش کمک می‌کند و با آن می‌توان به جایگاه‌سازی فردی رسید و به جایگاه‌یابی رقبا پرداخت. برند شخصی زمانی معتبر می‌باشد که در رفتارهای افراد وحدت رویه وجود داشته باشد. نداشتن چشم‌انداز شخصی، دانش شخصی، یادگیری فردی، تفکر، اعتماد و علاقه، مساوی با نداشتن برند شخصی است. بنابراین، برند شخصی برای مدیران می‌تواند به عنوان یک شایستگی مورد توجه قرار گیرد. موضوعی که در مورد مدیران بانک‌ها با توجه به رقابت بین بانک‌ها از اهمیت بسزایی برخوردار است. از این‌رو، هدف اصلی این مطالعه بررسی تأثیر برند شخصی مدیران بر ایجاد رهبران سطح پنجم می‌باشد. روش تحقیق از نظر هدف کاربردی و از نظر نحوة گردآوری اطلاعات توصیفی و از نوع همبستگی می‌باشد. جامعه آماری تحقیق حاضر روسای شعب بانک‌های دولتی در استان آذربایجان‌شرقی می‌باشد. حجم نمونه با استفاده از روش خوشه‌ای به تعداد ۱۲۸ نفر انتخاب گردید. روش گردآوری اطلاعات از طریق پرسشنامه‌ای محقق ساخته جمع‌آوری شده است. پایایی این پرسشنامه با استفاده از روش آلفای کرونباخ ۸۵/۰ محاسبه شده است. در نهایت مدل مفهومی با استفاده از روش مدل‌سازی معادلات ساختاری و نرم افزار لیزرل برازش شده است. نتایج پژوهش نیز بیانگر تأثیر معنی‌دار برند شخصی مدیران و ابعاد آن (دانش، نگرش و مهارت) بر ایجاد رهبران سطح پنجم به همراه شاخص‌های آن (تلاش، مهارت، استعداد، تواضع و فروتنی، اراده، حرفه‌ای بودن، بانفوذ بودن و انگیزه) است.