بررسی تأثیر بازخورد دامنه ای فضایی و زمانی بر کاهش خطای دقت زمانبندی و فضایی تکلیف مبادله سرعت - دقت فیتز

مقدمه: هدف از پژوهش حاضر، بررسی تأثیر بازخورد دامنه­ای فضایی و زمانی بر کاهش خطای دقت زمانبندی و فضایی تکلیف مبادله سرعت- دقت فیتز بود. روش: شرکت­کنندگان تحقیق حاضر دختران جوان 17 تا 25 سال بودند (48=N) که همگی سالم و راست دست بوده و داوطلبانه در پژوهش شرکت و پس از پیش آزمون به طور مساوی در چهار گروه 12 نفری قرار گرفتند و چهار بلوک 10 کوششی را تمرین نموده که کوشش شماره 40 به عنوان پس آزمون ثبت می­شد. ابزار مورد استفاده شامل قلم نوری، تبلت سایز بزرگ، لپ تاپ و مترونوم بود. تمرینات گروه اول همراه با ارائه بازخورد دقت فضایی بود، اگر تعداد ضربات خطا از چهار ضربه بیشتر می­شد، بازخورد ارائه می­شد. تمرینات گروه سوم همراه با ارائه بازخورد دقت زمانی بود، اگر میانگین فاصله زمانی بین ضربات از 250 هزارم ثانیه بیشتر می­شد، بازخورد ارائه می­شد. گروه­های دوم و چهارم نیز جفت شده گروه­های اول و سوم بودند. یافته­ها: نتایج آزمون تحلیل واریانس با اندازه­گیری مکرر در سطح معنی­داری 05/0 نشان داد که ارائه بازخورد مربوط به دقت فضایی بر کاهش خطای دقت فضایی و همچنین ارائه بازخورد مربوط به دقت زمانی بر کاهش خطای دقت زمانبندی تأثیر معناداری داشته است. بین گروه­های دامنه­ای و جفت شده تفاوت معناداری مشاهده نشد. نتیجه گیری: بررسی­ها بیانگر اثربخشی هر دو نوع بازخورد است که می­توان این اثربخشی را به نقش اطلاعاتی آن نسبت داد. به نظر می­رسد با افزایش سرعت، خطای زمانبندی کاهش پیدا کرده که از استثنائات قانون مبادله سرعت- دقت است.