بررسی تأثیر ابعاد اجتماعی بر میزان استفاده مردم از فضاهای عمومی شهری (مطالعه موردی: تفرجگاه چمران –حد فاصل پل شهیدان شیخی تا نیایش)

یکی از مسائل مهم امروز در میان اندیشمندان مسائل شهری،فضاهای عمومی در شهر است.تقریباً تمام تعاریف طراحی شهری حاکی از این است که طراحی شهری با عرصه عمومی و عناصر تشکیل دهنده آن سروکار دارد.فضاهای عمومی شهر دارای ابعاد اجتماعی مطلوبی می باشند.پژوهش حاضر‌در ابتدا به بیان تمایزات فضای عمومی‌و‌خصوصی شهر پرداخته و سپس جهت بررسی هدف این مقاله‌‌که‌شناسایی‌تأثیرگذارترین‌‌ابعاد‌اجتماعی فضاهای‌ عمومی از میان مفاهیمی نظیر مردم و فضا،‌ قلمرو‌گرایی، اعتماد، امنیت‌ و‌ایمنی ، نظارت‌غیر‌رسمی و شبکه اجتماعی بر میزان استفاده مردم از این گونه فضاها در تفرجگاه چمران شیراز (حد فاصل پل شهیدان شیخی تا نیایش)که با وجود عرصه های عمومی و کاربری های فراغتی نقش یک فضای عمومی پویا به خود گرفته،گام برداشته شده‌است. جهت گردآوری‌اطلاعات،از روش کتابخانه‌ای و میدانی بهره گرفته شده و 150‌نفر به عنوان حجم نمونه ازطریق فرمول‌کوکران انتخاب و مورد پرسشگری واقع شده اندو نهایتاً‌داده های پرسشنامه‌ها با استفاده از نرم افزار spss و با روش رگرسیون لجستیک تحلیل شدند .یافته های حاصل از این مطالعه نشان می دهد که ابعاد اجتماعی قلمرو گرایی و  شبکه‌اجتماعی نقش پر‌رنگ تری را بر میزان استفاده مردم از فضاهای عمومی شهری ایفا می کنند.