بررسی تأثیر آموزش و اجرای دستورالعمل های پرستاری مبتنی بر شواهد بر کیفیت استانداردهای پرستاری مراقبت در بخش مراقبت ویژه نوزادان

اهداف: دستورالعمل‌های پرستاری مبتنی بر شواهد، منبع ارزشمندی در افزایش کیفیت عملکرد بالینی پرستاران هستند. اندازه‌گیری کیفیت استانداردهای مراقبت پرستاری مهمترین فاکتور در بهبود کیفیت خدمات مراقبت است. لذا این مطالعه با هدف تأثیر آموزش و اجرای دستورالعمل های پرستاری مبتنی بر شواهد بر کیفیت استانداردهای مراقبت پرستاری در بخش مراقبت ویژه نوزادان انجام شد. روش ها: این مطالعه کارآزمایی بالینی دو گروهی، در بیمارستان بقیه الله (عج) شهر تهران، روی کلیه پرستاران بخش مراقبتهای ویژه نوزادان، در سال 1392 انجام شد. قبل و بعد از اجرای برنامه آموزش دستورالعمل‌ها، میزان کیفیت استانداردهای پرستاری با پرسشنامه استاندارد برگرفته از استانداردهای پرستاری آنا و چک لیست اجرای دستورالعملها اندازه‌گیری شد و داده‌ها توسط نرم ‌افزار آماری SPSS 19 و استفاده از آماره‌های توصیفی میانگین و انحراف معیار و آماره‌های استنباطی آزمون‌های ویلکاکسون و کای اسکوئر مورد بررسی قرار گرفت. یافته‌ها: میانگین نمرات مراحل فرایند پرستاری قبل از مداخله، در مرحله تشخیص پرستاری (11/008) 52/92 ، در مرحله برنامه ریزی (842/ 6)34/50 ، در مرحله اجرا (8/107) 50/58 و در مرحله ارزشیابی( 1/443) 0/42 بود و میانگین نمرات مراحل فرایند پرستاری بعد از مداخله، در مرحله تشخیص پرستاری (10/748) 75/33، در مرحله برنامه ریزی ( 11/300) 67/33 ، در مرحله اجرا (7/149) 52/75 و در مرحله ارزشیابی(8/422) 63/25 بود. میانگین نمره تمامی مراحل فرایند پرستاری در گروه مداخله نسبت به گروه شاهد بالاتر بود (0/05> p ). نتیجه گیری: از آنجا که دستورالعمل های مبتنی برشواهد به عنوان استانداردهای ارزشمند در ارائه خدمات پرستاری با کیفیت می باشد، لذا به مسئولین و مدیران آموزشی توصیه می شود راهکارهای لازم جهت اجرای این امر مهم را در اولویت برنامه های کاری خود قرار دهند