بررسی تأثیر آلبندازول، اکیناسه پورپوره آ، آقطی و نانوذرات اکسید روی بر کیست هیداتیک تک حفره ای در موش کوچک آزمایشگاهی

    هیداتیدوزیس از مهم‌ترین بیماری‌های مشترک انسان و دام می‌باشد.  جراحی، درمان انتخابی و درمان دارویی برای بیماران غیرقابل جراحی توصیه می‌شود.  در این مطالعه، اثرات درمانی داروهای گیاهی اکیناسه، آقطی و نانواکسید روی در مقایسه با آلبندازول در آلودگی تجربی موش آزمایشگاهی بررسی گردید.  تعداد 36 سر موش ‌به 6 گروه تقسیم شدند.  تعداد 2000 عدد پروتواسکولکس زنده به صورت داخل صفاقی به موش‌های گروه آلوده تزریق و مدت 8 ماه نگهداری شدند.  به گروه غیرآلوده به عنوان شاهد به صورت داخل صفاقی سرم فیزیولوژی تزریق شد.  تعداد 6 موش از گروه آلوده با نانواکسید روی، یک گروه با اکیناسه، یک گروه با آقطیو یک گروه نیز با آلبندازول به مدت یک ماه، روزانه درمان شدند.  پس از اتمام دوره‌ی درمان، موش‌ها کالبدگشایی شدند.  تعداد، اندازه و حجم کیست‌های جدا شده تعیین گردید.  نتایج نشان داد که در تمامی گروه‌های آلوده، کیست تشکیل شده است.  علاوه بر آن تعداد، اندازه و حجم کیست‌ها در گروه‌های درمان شده در مقایسه با گروه شاهد آلوده کاهش معنی‌داری داشت (05/0P<).  کم‌ترین تعداد کیست در گروه درمانی اکیناسه و کم‌ترین اندازه و حجم کیست در گروه تحت درمان با آقطی مشاهده شد.  بیش‌ترین تعداد، حجم و اندازه کیست در گروه شاهد آلوده مشاهده گردید.  بررسی اثر درمانی آقطی، اکیناسه و نانواکسید روی در مطالعه‌ی حاضر مؤید اثرات کاهشی مشخص در تعداد، اندازه و حجم کیست‌ بود.  به نظر می‌رسد اثر کاهشی آقطی و اکیناسه با تحریک سیستم ایمنی میزبان مرتبط باشد.  اثرات پروتواسکولکس‌کشی نانواکسید روی ممکن است به دلیل اثرات ضد استرس اکسیداتیوی آن و یا مشابه اثرات کشندگی آن بر سلول‌های سرطانی باشد.  به هر حال یافتن مکانیسم اثر هریک از این‌ها و به خصوص مواد مؤثره گیاهان مورد نظر، نیازمند مطالعات تکمیلی بیش‌تری می‌باشد.