بررسی‎ ‎تأثیریک دوره تمرین هوازی بر شادکامی، مهارت ارتباط ‏ اجتماعی‎ ‎و رضایت از زندگی در‎ ‎زنان‎ ‎

هدف­ از انجام این پژوهش بررسی اثربخشی برنامه آموزش ورزش منظم بر شادی، مهارت ارتباط اجتماعی و رضایت از زندگی در زنان مراجعه کننده به باشگاه تناسب اندام خصوصی در شهراصفهان در سال 1392 بود. روش پژوهش از نوع شبه تجربی با پیش آزمون و پس آزمون، طرح نمونه شامل 30 زن، در محدوده سنی 20 تا 50 سال می باشد. قبل از آزمون تمام افراد سه پرسشنامه شادکامی آکسفورد (آرگایل و کروسلند، 1987)، مقیاس رضایت زندگی(دینر و همکاران، 1985) و مقیاس مهارت اجتماعی (ریجیو،1989) را تکمیل کردند.سپس نمونه به طور تصادفی به دو گروه تجربی و کنترل ( 15 هر نفر) تقسیم شدند. آزمودنی‌های گروه آزمایش تمرینات هوازی را به مدت 4 هفته و در هر هفته 3 جلسه، در هر جلسه به مدت 60 دقیقه انجام دادند. در پایان، هر دو گروه سه پرسشنامه را دوباره تکمیل کردند. جهت تجزیه و تحلیل فرضیه ها از تحلیل واریانس چند متغیری (مانوا) استفاده شد. نتایج نشان داد که تمرینات هوازی بر شادکامی و رضایت از زندگی زنان در گروه آزمایش مؤثر بوده است(0.05p