بررسی ایزوتوپ های پایدار O-H-B انواع تورمالین در بیوتیت مسکویت گرانیت مشهد

Authors

  • زهرا طهماسبی دانشکده علوم پایه، گروه زمین شناسی، دانشگاه لرستان، خرم آباد، ایران
  • کریس هریس افریقای جنوبی، دانشگاه کیپ تاون، گروه علوم زمین
Abstract:

بیوتیت مسکویت گرانیت مشهد شامل تورمالین های با اشکال نودولی، پگماتیتی، آپلیتی، رگه‌ای، شعاعی و رگه‌های کوارتز - تورمالین می‌باشند. مقدار δ18O و δD در تورمالین های شعاعی(4/12 و 69-)، نودولی(8/11 و 63-)، کوارتز- تورمالین(7/11 و 57-)، پگماتیتی(62/11 تا 67/11 و 59- تا 73-)، آپلیتی(39/11 و 57-)، رگه‌ای(82/11 و 62-) و میکاشیست(06/11 و 77-) با تغییرات کم و مشابه یکدیگر هستند. این مقادیر نشان از یک منشأ ماگمایی برای سیال سازنده تورمالین در بیوتیت مسکویت گرانیت مشهد دارد. تفاوت مقدار δ18O بین کوارتز و تورمالین بین 2 تا 2/2 درصد است که این نشان می‌دهد این دو کانی در تعادل با یکدیگر می‌باشند. دماسنجی با استفاده از مقدار δ18O در زوج کانی کوارتز- تورمالین، دمای تبلور تورمالین ها بین 492 تا 579 درجه سانتی‌گراد تخمین زده ‌شده است. براساس تغییرات مقادیر δ18O و δDسیال در حال تعادل با تورمالین ها در محدوده آب های ماگمایی و ماگمای پرآلومینیم قرار می‌گیرد. تمام تورمالین های مشهد حاوی مقادیر 11B مشابه و تغییرات کم بین 4/7- تا 8/10- ‰ می‌باشد که نشان‌دهنده یک منبع بور مشترک حاصل از تفریق ماگمای بسیار تکامل‌یافته برای همه آن‌ها است. بر اساس مقادیر 11B، تورمالین های مشهد در محدوده تورمالین های مربوط به گرانیت‌های نوع S که توسط پوسته قاره‌ای شکل‌گرفته‌اند قرار می‌گیرند. مقدار11B تورمالین های مشهد، مقادیر 11B ماگمای بیوتیت مسکویت گرانیت مشهد را نشان می‌دهد

Upgrade to premium to download articles

Sign up to access the full text

Already have an account?login

similar resources

بررسی ترکیب شیمیایی انواع تورمالین در بیوتیت موسکویت گرانیت مشهد

بیوتیت-موسکویت گرانیت مشهد شامل تورمالین های با اشکال نودولی، تورمالین های خودشکل در پگماتیت و آپلیت، رگه‌ای، شعاعی و رگه های کوارتز- تورمالین می باشند. این تورمالین ها جز سری شورل- دارویت و تورمالین های آلکالن است که تورمالین های خودشکل در پگماتیت و آپلیت، شورل غنی از آهن و تورمالین های رگه‌ای، نودولی، شعاعی و کوارتز- تورمالین، شورل غنی از منیزیم می باشند. این غنی شدگی از منیزیم در تورمالین ها...

full text

ژئوشیمی و تعیین منشا تورمالین در گرانیت (g2) مشهد

منطقه مورد مطالعه گرانیت(g2) مشهد واقع در زون بینالود می باشد که این گرانیت ها در اثر بر خورد صفحه ایران و توران و ضخیم شدگی پوسته ایجاد شده اند. در اثر تحرکات حاصل از دگرگونی ناحیه ای و همچنین ذوب سنگها ی متاپلیتی عنصر بور متحرک شده و چون تمایل ورود به درون کانی های معمول را نداشته در فاز مایع تجمع کرد.تورمالین معمولا در سنگهای پرآلومینیم که دارای اندیس اشباع ازآلومینیم بیشتر از 2/1 و mg وfe ک...

15 صفحه اول

ژئوشیمی رادیو ایزوتوپ ها Rb–Sr و Sm–Nd، سن سنجی زیرکن U-Pb و تعیین منشأ لیکوگرانیت های خواجه مراد، مشهد، ایران

بیوتیت مسکوویت لیکوگرانیت و پگماتیت­های همراه در متاافیولیت و متافلیش­ها (بقایای پوسته اقیانوسی پالئوتتیس) همزمان با برخورد صفحه ایران با صفحه توران نفوذ نموده­اند. چهار نوع دایک پگماتیتی که بیوتیت مسکوویت لیکوگرانیت­ها را قطعه کرده‌­اند، شناسایی شدند. با استفاده از روشU-Pb  سن زیرکن، بیوتیت مسکوویت لیکوگرانیت 205.9 ± 4.1 Ma  تعیین شد (راتین، تریاس بالایی). بیوتیت مسکوویت لیکوگرانیت و آپلیت گرا...

full text

ژئوشیمی و سازوکار تشکیل تورمالین گرهکی در گرانیت های (g۲) مشهد

تورمالین گرهکی در گرانیت­های g2 مشهد از دو بخش مرکز تیره و حاشیه سفید رنگ تشکیل شده است که خود به­صورت پراکنده روی گرانیت­های روشن قرار گرفته­اند. بررسی­های سنگ نگاری این بخش­ها (مرکز، هاله سفید اطراف و گرانیت میزبان) حاکی از انباشت تورمالین در مرکز، کوارتز، مسکوویت، میکروکلین و ارتوکلاز در هاله و کوارتز، پلاژیوکلاز، میکروکلین، موسکوویت و بیوتیت در گرانیت میزبان است. بر اساس آنالیزهای نقطه­ای و...

full text

ریخت شناسی تورمالین در گرانیت های مشهد (g۲) با استفاده از آنالیز فراکتال و تئوری اجتماع با انتشار محدود (dla)

بر اساس مشاهدات صحرایی، تورمالین­های واقع در لوکوگرانیت­های مشهد به دو دسته­ی نودولی (گره­ای) و خوشه­ای (دندریتی) تقسیم می­شوند. هندسه فراکتال ابزاری برای اندازه­گیری اشکال نامنظم است. بر اساس روش مربع شمار که یکی از ابزارهای هندسه فراکتال است بین بعد فراکتال و بی نظمی اشکال، ارتباط مستقیمی وجود دارد به­طوری که اجسام با بی­نظمی بیشتر دارای بعد فراکتال بزرگتری هستند. تورمالین­های گرهکی (متمایل ب...

full text

An ${cal O}(h^{8})$ optimal B-spline collocation for solving higher order boundary value problems

As we know the approximation solution of seventh order two points boundary value problems based on B-spline of degree eight has only ${cal O}(h^{2})$ accuracy and this approximation is non-optimal. In this work, we obtain an optimal spline collocation method for solving the general nonlinear seventh order two points boundary value problems. The ${cal O}(h^{8})$ convergence analysis, mainly base...

full text

My Resources

Save resource for easier access later

Save to my library Already added to my library

{@ msg_add @}


Journal title

volume 28  issue 112

pages  81- 90

publication date 2019-08-23

By following a journal you will be notified via email when a new issue of this journal is published.

Hosted on Doprax cloud platform doprax.com

copyright © 2015-2023