بررسی امکان تهیة نقشة خشکیدگی تک‌درختان بلوط ایرانی(Quercus brantii Lindl.) با استفاده از تصاویر ماهواره‌ای Rapideye وAster-L1B

مسئله‌ای که امروزه برخی توده‌های جنگلی را در ناحیۀ رویشی زاگرس تهدید می‌کند، وقوع خشکیدگی در درختان بلوط ایرانی است. در سال‌های اخیر، توده‌های بلوط ایرانی در منطقة دشت برم استان فارس نیز با خشکیدگی شدیدی مواجه بوده‌اند. در حفاظت و مدیریت این جنگل‌ها، به‌کارگیری سنجش از دور ماهواره‌ای تا حد زیادی از دشواری و هزینه‌های تشخیص این پدیده به‌روش میدانی می‌کاهد. تاکنون استفاده از تصاویر ماهواره‌ای رایج با تفکیک مکانی و طیفی متوسط مانند تصاویر Aster– به ‌تنهایی- در تشخیص خشکیدگی تک‌‌درختان در مقایسه با خشکیدگی در سطح توده‌های جنگلی نتایج رضایت‌بخشی را نشان نداده است. در پژوهش حاضر، قابلیت‌های مکانی تصاویر سنجندة جدید Rapideye در کنار سنجندة چندطیفی Aster-L1B در تشخیص خشکیدگی تک‌درختان بلوط بررسی شده است. همچنین از روش‌های پردازش تصویر چندسنجنده‌ای، طبقه‌بندی نظارت‌شده و آزمون‌های تفکیک‌‌پذیری طیفی به فراوانی استفاده شده است. نتیجة بررسی صحت نشان می‌دهد که صحت کلی و ضریب کاپای نقشة خشکیدگی تک‌درختان برای تصاویر Aster به ترتیب 75 و 56 درصد است و فنون تلفیق تصاویر چندسنجنده‌ای به‌کار ‌رفته، به‌ویژه به ‌روش گرام- اشمیت چندسنجنده‌ای آن را تا 94 و 88 درصد افزایش می‌دهد. تصاویر Rapideye به ‌تنهایی نیز به‌ترتیب معیارهای صحت 97 و 94 درصد را ارائه می‌کند که نشان‌دهندة قابلیت اختصاصی باند لبۀ‌ قرمز در شناسایی موضوعات ناشی از ماهیت فیزیولوژیکی پوشش‌های گیاهی مانند خشکیدگی است.