بررسی امکان القای کالوس و باززایی غیرمستقیم در گیاه مامیران (.Chelidonium majus L) تحت تاثیر تنظیم کننده های رشد اکسین و سیتوکینین

مامیران گیاهی دارویی با نام علمی Chelidonium Majus از خانواده Papaveraceae است که به دلیل داشتن ترکیبات موثره فراوان، دارای خواص دارویی زیادی می‌باشد‌. در بخش اول این پژوهش، تاثیر هورمون‌های 2و4 – دی کلروفنوکسی استیک اسید (2, 4-D) در پنج سطح (۰، 5/0، 1، 5/1 و 2 میلی‌گرم در لیتر) با هورمون بنزیل آدنین (BA) در چهار سطح (25/0، 5/0، 1 و 5/1) میلی‌گرم در لیتر روی میزان کالوس‌زایی ریزنمونه‌های ساقه، برگ و بذر بررسی شدند. در بخش دوم، جهت بررسی باززایی از طریق کالوس از ترکیب هورمونی بنزیل آمینوپورین (BAP) در سه سطح (1، 2 و 3 میلی‌گرم در لیتر) با هورمون 2, 4-D در دو سطح (1/0 و 5/0 میلی‌گرم در لیتر) استفاده شد. این پژوهش به صورت آزمایش فاکتوریل بر پایه طرح کاملاً تصادفی در سه تکرار بود. نتایج نشان داد بهترین محیط کالوس‌زایی برای درصد القای کالوس محیط کشت پایه MS حاوی 1 میلی‌گرم در لیتر 2, 4-D به همراه 5/0 میلی‌گرم در لیتر BA به میزان 44/69 درصد و 2 میلی‌گرم در لیتر 2, 4-D به همراه 5/1 میلی‌گرم در لیتر BA به نسبت 88/63 درصد بود. بهترین محیط القای کالوس برای وزن‌تر کالوس محیط کشت پایه MS حاوی 2 میلی‌گرم در لیتر 2, 4-D به میزان 4175/0 گرم بود. بهترین ریز نمونه مامیران برای تشکیل و وزن کالوس ریزنمونه ساقه بود. بیش‌ترین باززایی و تولید برگ در محیط پایه MS حاوی 2 میلی‌گرم در لیتر BAP و 5/0 میلی‌گرم در لیتر 2, 4-D مشاهده شد ولی ساقه تشکیل نشد.