بررسی ارزش تشخیصی دو معیار اندازه گیری خطی AF-BF و AT-BT در تعیین موقعیت قدامی خلفی فکین

یکی از روشهای ارزیابی رابطه قدامی- خلفی فکین رسم دو عمود از لندرمارکهای A وB روی خطوط مرجع افقی فرانکفورت یا افقی واقعی و محاسبه اختلاف آنها برای تشخیص دیسپلازی های قدامی- خلفی است. با توجه به اینکه محققین مختلف اندازه گیری متفاوتی را بیان می کنند هدف از انجام این تحقیق تعیین مناسب ترین حد برای این منظور است که بعبارت دیگر برای تعیین اینکه از چه فاصله ای بیشتر را تحت عنوان CI II و از چه فاصله ای کمتر را تحت عنوان CI III طبقه بندی می کنیم و اینکه دقت آن چقدر است این تحقیق در سال 1377 در دانشکده دندانپزشکی شهیدبهشتی انجام شد. کلیشه های رادیوگرافی سفالومتری قبل از درمان 205 بیمار که به روش N.H.P تهیه شده بودند همراه با قالبهای دندانی آنها انتخاب شدند. مجموع 5 اندازه گیری ، شامل ANB Wits, ، رابطه مولرها ، رابطه کانین ها و مقدار اورجت به عنوان استاندارد طلائی استفاده شده و بر این اساس بیماران به سه گروه CI II, CI I و CI III تقسیم شدند. کلیه مقادیر AF-BF و AT-BT بعنوان Cut-Off با استاندارد طلائی مقایسه شدند، سپس حساسیت، ویژگی، ارزش پیش بینی مثبت و ارزش پیش بینی منفی به ازاء تمام مقادیر اختلاف نقاط A وB محاسبه شد تا با آنالیز آن بهترین نقاط عطف برای تشخیص مال اکلوژنها بدست آورد. یافته ها: بهترین نقطه عطف برای تشخیص مال اکلوژن CI II با استفاده از خط فرانکفورت 7 میلی متر با PPV=78% و NPV= 77.5% و با خط افقی واقعی 6.5 میلی متر با PPV=75% و NPV= 77% مناسبترین نقطه عطف برای تشخیص مال اکلوژن CI III با استفاده از خط فرانکفورت 1 میلی متر با PPV= 100% و NPV=88% و با خط افقی واقعی صفر میلی متر با PPV=90% و NPV= 88% . دقت این روش تشخیصی بیش از 88% نمی باشد و برای بیماران با شیب زیاد مندیبول بایستی با احتیاط استفاده شود و برای اصلاح آن پیشنهاد می گردد مشکلات ژئومتریک این اندازه گیری سفالومتریک اصلاح شود.