بررسی ارتباط پارگی زودرس پرده‌های جنینی و ابتلاء به توکسوپلاسما گوندی در زنان باردار با زایمان زودرس

مقدمه: ابتلاء به توکسوپلاسموزیس در بارداری دارای عوارض بالینی شامل سقط‌های خود به خودی، زایمان زودرس، مرده‌زایی و ناهنجاری‌های جنینی است. با توجه به اینکه پارگی زودرس پرده‌ها عامل اصلی زایمان زودرس می‌باشد، لذا مطالعه حاضر با هدف بررسی ارتباط ابتلاء به این انگل و پارگی زودرس پرده‌های جنینی انجام شد. روش‌کار: این مطالعه مورد- شاهدی در سال 1395 بر روی 150 مادر باردار که جهت زایمان به بیمارستان امام خمینی اهوازمراجعه کرده بودند، انجام شد. 50 مادر باردار با زایمان زودرس و پارگی زودرس پرده‌های جنینی به عنوان گروه مورد و 100 زن باردار با زایمان زودرس و پرده‌های جنینی سالم (پس از تکمیل پرسشنامه و معاینه) به عنوان گروه شاهد انتخاب شدند. آنتی‌بادی IGG و IGM ضد توکسوپلاسما به روش الیزا در مادران دو گروه اندازه‌گیری شد. تجزیه و تحلیل داده‌ها با استفاده از نرم افزار آماری SPSS (نسخه 21) و آزمون‌های کای دو، رگسیون لوجستیک، تی مستقل و آزمون من ویتنی انجام شد. میزان p کمتر از 05/0 معنی‌دار در نظر گرفته شد. یافته‌ها:وجود آنتی‌بادی توکسوپلاسما IGG در زنان باردار با زایمان زودرس و بدون پارگی پرده‌های جنینی 51% و آنتی‌بادی IGM در این گروه 3% بود. مقادیر فوق در زنان باردار با زایمان زودرس 42% و با پارگی پرده‌های جنینی 4% بود. بر اساس آزمون کای دو، ارتباط معنی‌داری میان پارگی پرده‌های جنینی و ابتلاء به توکسوپلاسموزیس وجود نداشت (05/0p˃). نتیجه‌گیری:این مطالعه نشان داد که میان آلودگی با توکسوپلاسما و پارگی زودرس پرده‌های جنینی ارتباطی وجود ندارد. بنابراین تأثیر توکسوپلاسما در ایجاد زایمان زودرس احتمالاً با مکانیسم‌هایی غیر از پارگی زودرس پرده‌های جنینی می‌باشد.