بررسی ارتباط نستوهی و منبع کنترل با فرسودگی شغلی در پرستاران

زمینه و هدف: ویژگیهای شخصیتی نستوهی و منبع کنترل به عنوان حائلی در برابر وقایع استرس زای زندگی و مشکلات روانی ناشی از کار از جمله فرسودگی شغلی محسوب می شوند. پرستاری نیز از حرفه های پر استرس است و پرستاران با توجه به استرس زا بودن شغلشان در معرض خطر فرسودگی شغلی قرار دارند، با وجود این مطالعات انجام شده به نقش عوامل دیگر در پیشگیری از فرسودگی شغلی تأکید بیشتری دارند و به جنبه های شخصیتی پرستاران کمتر توجه شده است. روش تحقیق: در این مطالعه توصیفی - همبستگی ٣٠٠ پرستار شاغل در بیمارستان های دانشگاه علوم پزشکی مشهد شرکت نموده و نمونه گیری به روش طبقه ای - تصادفی مبتنی بر حجم صورت گرفت. اطلاعات بوسیله فرم انتخاب نمونه، فرم مشخصات دموگرافیک، پرسشنامه نستوهی اهواز، پرسشنامه منبع کنترل درونی - بیرونی راتر و پرسشنامه فرسودگی تدیم جمع آوری گردید. یافته ها: دراین مطالعه ٣٠٠ پرستار در محدوده سنی ٥٣-٢٥ سال شرکت داشتند که ٢۱٤ نفر (٣/٧۱%) از آنها مؤنث و ٨٦ نفر (٧/٢٨%) مذکر بودند. بر اساس آزمون کای دو، اختلاف آماری معنی داری از نظر جنس در سطوح فرسودگی شغلی مشاهده نشد (١/٠=p). همچنین براساس آزمون ضریب همبستگی پیرسون ارتباط آماری معنی داری بین فرسودگی شغلی با سن مشاهده نشد (٢/٠=p ,٠٦/0=r). یافته های اصلی ارتباط معکوس معنی داری بین نستوهی با فرسودگی شغلی (٠٠٠/٠=, p٥٢/٠-=r) و ارتباط خطی مثبت معنی داری بین منبع کنترل بیرونی با فرسودگی شغلی (٠٠٠/٠=p ,٤٤/٠=r) و ارتباط معنی داری بین منبع کنترل درونی با فرسودگی شغلی نشان دادند. (٠٠٠/٠=p ,٤٢/0-=r). نتیجه گیری: از آنجایی که در این مطالعه نستوهی یکی از عوامل پیشگویی کننده فرسودگی شغلی بدست آمده، بنظر می رسد که گنجاندن مؤلفه های بنیادی نستوهی در سلسله آموزش های رسمی- غیر رسمی پرستاران بتواند سطح آسیب پذیری آنها را نسبت به استرس کاهش داده و میزان فرسودگی شغلی را کنترل نماید.