بررسی ارتباط بین کیفیت گزارشگری مالی و انحراف از وجه نقد بهینه

چکیده: این پژوهش به بررسی حساسیت سطح نگهداشت وجه نقد نسبت به مقدار بهینه در شرایط کیفیت گزارشگری مالی متفاوت می‌پردازد. بدین منظور اطلاعات 111 شرکت طی سال‌های 1387 تا 1391 از شرکت‌های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران به عنوان نمونه انتخاب شدند. برای تعیین انحراف از سطح بهینه نگهداشت وجه نقد از مدل اولر و پیکونی(2014) و برای محاسبه کیفیت گزارشگری مالی از مدل فرانسیس همکاران (2005) استفاده شد. نتایج حاصل از الگوی رگرسیون داد‌های تابلویی با اثرات ثابت و تصادفی نشان می‌دهد، سطح نگهداشت وجه نقد در شرایط متفاوت کیفیت گزارشات مالی دارای انحراف از مقدار بهینه خود می‌باشد. به عبارت دیگر در کل نتایج مبین این است که در هرچه کیفیت گزارش های مالی بالاتر باشد، سطح وجه نقد نگهداری شده توسط شرکت‌ها دارای انحراف کمتری نسبت به مقدار بهینه آن می‌باشد. همچنین دیگر نتایج حاکی از آن است که هرچه کیفیت گزارشگری مالی بالاتر باشد، شرکت‌ها با کسری وجه نقد کمتری نسبت به مقدار بهینه مواجه خواهند شد.