بررسی ارتباط بین پلی مورفیسم 819C/T− ژن اینترلوکین 10 و عفونت هپاتیت B

زمینه و اهداف: اینترلوکین10 سایتوکین ضد التهابی مهمی است وپلی مورفیسم های تک نوکلئوتیدی در پروموتر ژن اینترلوکین10 با عفونت Hepatitis B virus))HBV مرتبط بوده بخصوص پلی مورفیسم تک نوکلئوتیدی در منطقه پروموتر ژن10 - IL ، در موقعیت 1082-،819-،592- با تولید 10- IL  مرتبط است. در مطالعه حاضر ارتباط بین پلی مورفیسم 819-،10- IL با عفونتHBV مزمن در بیماران ایرانی مورد مطالعه قرارگرفت.   مواد و روش کار: در این مطالعه تعداد 200 نفر در دو گروه(100نفرمبتلا به هپاتیت مزمن،100نفردهنده خون)، مبتلا به عفونت HBV مزمن و اهدا کننده خون به صورت تصادفی با محدوده سنی 59-18 سال وارد مطالعه شدند. مطالعه در سال1392بر روی نمونه های بیماران مراجعه کننده به آزمایشگاه تشخیص بالینی انتقال خون انجام شد . استخراج DNA ژنومی از لایه بافی کوت به روش نمک اشباع انجام گردید. از روش PCR اختصاصی آلل (Allele Specific Polymerase Chain Reaction Method) برای تعیین ژنوتیپ های پلی مورفیسم (C/T) 819-  پروموتر ژن 10IL- استفاده شد. سپس برای شناسایی محصول PCR، الکتروفورز بر روی ژل آگارز 5/1 درصد انجام گردید. آنالیز اطلاعات به کمک آزمون Chi Square مورد بررسی قرارگرفت. یافته‌ها: فراوانی ژنوتیپ‌های هموزیگوت (TT, TC, CC)  در موقعیت 819 − ،10- IL  در بیماران مبتلا به عفونت HBV مزمن به ترتیب 84و12، 4 درصد و در افراد اهدا کننده خون 89 و10، 1 درصد بود و تفاوت معنی داری بین دو گروه از نظر ژنوتیپی مشاهده نشد (8/0P=). فراوانی آلل واریانت C درگروه بیماران مبتلا به HBV 10 درصد و در افراد سالم 6 درصد بود که از نظر آماری تفاوت معنی داری بین دو گروه مشاهده نگردید (6/0P=). نتیجه‌گیری: در این مطالعه ارتباط معنی‌داری بین پلی مورفیسم −819C/T ، 10- IL  در دو گروه کنترل و بیماران مبتلا به عفونتHBV مزمن مشاهده نگردید.