بررسی ارتباط بین بازی‌های رایانه‌ای، پرخاشگری و پیشرفت تحصیلی دانش‌آموزان شهر کرمان

مقدمه: رشد سریع بازی­های رایانه­ای باعث اشغال بخش عمده­ای از اوقات فراغت کودکان و نوجوانان گردیده ­است. استفاده بیش از حد و نامناسب از این بازی­ها می­تواند یک تهدید جسمی، روانی و اجتماعی برای آنان به شمار آید. این پژوهش با هدف بررسی ارتباط بازی­های رایانه­ای با پرخاشگری و پیشرفت تحصیلی در دانش­آموزان شهر کرمان صورت گرفت. روش‌ها: در این مطالعه مقطعی 292 دانش­آموز پایه سوم راهنمایی شهر کرمان با روش نمونه­گیری چند مرحله­ای انتخاب شدند. ابزار گـردآوری داده­ها پـرسشنامه مـحقق­ ساخته، همراه با پرسشنامه Buss و Perry بود. نتایج با کمک آزمـون­های t-test، مجذورکای و ANOVA در نرم افزار SPSS نسخه 20 تجزیه و تحلیل شدند. نتا‌یج: میانگین نمره پرخاشگری 25/18±71/77 بود. آنالیز آماری بین پیشرفت تحصیلی و پرخاشگری (036/0=P) در کاربران بازی رایانه­ای، رابطه معنادار نشان داد و دانش­آموزان ضعیف میانگین نمره پرخاشگری بالاتری داشتند. پرخاشگری با انجام بازی رایانه­ای (004/0=P)، مدت استفاده (001/0>P) و نوع بازی (003/0=P) رابطه معنادار نشان داد. نتایج نشان داد، افرادی ­که بیشتر از یک ساعت در روز به بازی می­پرداختند و افرادی­که بازی رایانه­ای خشن و جنگی انجام می­دادند، میانگین نمره پرخاشگری بیشتری داشتند. اما پیشرفت تحصیلی با انجام بازی رایانه­ای، نوع بازی و مدت زمان انجام بازی رابطه­ معنی­داری نداشت. بحث و نتیجه‌گیری: با توجه به نتایج مطالعه حـاضر، لزوم تدوین راهبردها و سیاست­گذاری در جهت استفاده بهینه از فن­آوری در امر آموزش دانش­آموزان به عنوان رسانه­ کمک آموزشی نوین ضروری است. همچنین اتخاذ تدابیری جهت تولید بازی­هایی با رویکرد آموزشی در جهت پرورش خلاقیت و مهارت حل مسئله پیشنهاد می­گردد. واژگان کلیدی: بازی­های رایانه­ای، پرخاشگری، پیشرفت تحصیلی، دانش­آموزان