بررسی اختلالات تغیرات بیان ژن Lnc13 در بیماران مبتلا به سلیاک در مقایسه با افراد سالم و همبستگی با ویژگی های کلینیکوپاتولوژیک

مقدمه بیماری سلیاک نوعی بیماری خود ایمنی بوده که در آن فرد، با مصرف گلوتن موجود در گندم، جو و چاودار دچار نوعی پاسخ ایمنی گشته، که در نهایت منجر به از بین رفتن پرزهای روده‌‌ باریک می‌‌شود. با توجه به نقش محرز ژن‌‌های غیر کدکننده در بیماری سلیاک و تاثیر آنها در پیشرفت بیماری، این مطالعه جهت بررسی بیان ژن Lnc13 در بیماران مبتلا به سلیاک در مقایسه با گروه کنترل طراحی شد. مواد و روش‌‌ها مطالعه حاضر، از نوع مورد-شاهدی بوده که در آن 50 فرد مبتلا به بیماری سلیاک، طی سال‌‌های 1395-1396 به بخش گوارش و کبد بیمارستان طالقانی مراجعه نموده‌‌اند، علاوه بر آن 20 فرد سالم به عنوان گروه کنترل مورد بررسی قرار گرفتند. استخراج  RNA از خون محیطی به وسیله کیت RNeasy Mini انجام شد. سنتز cDNA با استفاده از کیت ترمو فیشر انجام شده و پس از آن برای بررسی کمی بیان ژن Lnc13 با استفاده از تکنیک Real time PCR انجام گردید. تجزیه و تحلیل آماری با استفاده از نرم‌‌افزار دستگاه Rotor Gene ، آنالیز داده‌‌ها با استفاده از نرم‌‌افزارSPSS v.21 و رسم نمودارها با استفاده از نرم‌‌افزار 5 GraphPad prism صورت گرفت. یافته‌‌ها میزان بیان ژن Lnc13 در خون بیماران سلیاک نسبت به گروه سالم بررسی شد که نشان دهنده‌‌ افزایش معنی‌‌دار در ژن Lnc13 بود (05/0>P) ) 95% CI0.5521 to 1.250 ( نتیجه‌‌گیری با توجه به نتایج به دست آمده می‌‌توان اظهار داشت که بیان ژن Lnc13 در خون بیماران مبتلا به سلیاک تغییر قابل توجهی در مقایسه با گروه شاهد دارد. لذا تغییرات بیان ژن Lnc13 در افراد مبتلا به بیماری سلیاک، می‌‌تواند به عنوان بیومارکری جهت پیش آگهی، تشخیص و درمان  به‌‌کار رود.