بررسی اختلاط جوب صنوبر لرزان با دو گونه جنگلی بومی پهن‌برگ برای تولید خمیرکاغذ شیمیایی- مکانیکی

به دلیل کمبود چوب، واردات آن به عنوان یک راهکار برای صنایع کاغذسازی ایران مطرح بوده است. بنابراین در این مطالعه، تأثیر اختلاط چوب صنوبر لرزان وارداتی با دو گونه پهن‌برگ بومی شامل راش و ممرز بر ویژگی‌های مکانیکی و نوری خمیرکاغذ شیمیایی– مکانیکی مورد بررسی قرار گرفت. شرایط ثابت پخت شامل درجه‌حرارت 170 درجه سلسیوس، نسبت مایع پخت به چوب 7 به 1 و درصد ماده شیمیایی 20 درصد بر مبنای وزن خشک خرده‌چوب بود. برای رسیدن به بازده حدود 85 درصد (بازده شرکت چوب و کاغذ مازندران) از زمان‌های پخت 30 تا 120 دقیقه و نسبت اختلاط 20، 30، 40، 60 و 100 درصد چوب صنوبر استفاده شد. پس از پالایش خمیرکاغذ تا درجه روانی 300 میلی‌لیتر استاندارد کانادایی، کاغذهای دست‌ساز استاندارد آزمایشگاهی ساخته شد و مقاومت‌های کاغذ و ویژگی‌های نوری آنها اندازه‌گیری شد. تجزیه و تحلیل آماری نتایج نشان داد که اختلاف معنی‌داری بین میانگین ویژگی‌های مورد بررسی خمیرکاغذ شیمیایی – مکانیکی با افزایش نسبت چوب صنوبر لرزان وجود دارد. همه این ویژگی‌ها به جز ماتی کاغذ بهبود یافتند. مقایسه مقاومت‌های به دست آمده با مقاومت‌های کاغذ روزنامه و چاپ و تحریر شرکت چوب و کاغذ مازندران حاکی از این است که به ترتیب با استفاده از 20 و 30 درصد اختلاط صنوبر لرزان با دو گونه بومی مورد استفاده فعلی، می‌توان به این مقاومت‌ها دست یافت.